Jesteś w: Granica

„Granica” jako przykład powieści psychologicznej

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

„Granica” Zofii Nałkowskiej jest przykładem powieści psychologicznej. Dowodów na to stwierdzenie jest wiele.

W pracach nad powieścią autorce przyświecał jasny cel: chciała ukazać wewnętrzne życie swoich bohaterów, skupić się nad ich przemyśleniami, przyczynami takich a nie innych wyborów.

Pogłębionej analizie psychologicznej sfery natury ludzkiej, angażującej czytelnika w interpretację zachowań bohaterów, towarzyszy zminimalizowanie zdarzeń fabularnych, by jeszcze bardziej uwypuklić postaci, stanowiące trzony akcji.

To ich przemyślenia, często dotyczące tych samych kwestii, budują tło powieści. Czytelnik może przez to dowiedzieć się jeszcze więcej o poglądach czy charakterze bohaterów, zbadać najciemniejsze zakamarki ich duszy, a co najważniejsze – nie szuka odpowiedzi na pytanie „co dalej?”, lecz „dlaczego tak się stało?”.

W tej wielowymiarowej powieści tytułowa „granica” odnosi się do niedostrzegalnych gołym okiem drzwi, przez które przejście zmienia całe życie, do wydarzeń, po których człowiek nie jest już tą samą osobą, do słów, które – wypowiedziane w złym momencie i przez niewłaściwą osobę – mają wpływ na ludzkie wybory.



  Dowiedz się więcej