Jesteś w: Granica

Sposób kreowania bohaterów w „Granicy”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

W „Granicy” Zofia Nałkowska skorzystała ze schematycznej budowy losów trójki głównych bohaterów. Zenon Ziembiewicz, Elżbieta Biecka oraz Justyna Bogutówna – choć starają się żyć inaczej niż ich rodzice – popełniają te same błędy.

W stylu życia głównego bohatera widać elementy biografii Waleriana. Tak samo jak wzbudzający w nim odrazę ojciec romansował z wieloma kobietami, mając przy boku kochającą żonę, podobnie jak on popadł w alkoholizm i ucieczki przed problemami szukał na polowaniach.

Jego żona, oddana na wychowanie przez matkę szwagierce, całe życie miała jej to za złe. Obiecywała sobie, że gdy sama zostanie matką – nie zrobi tego samego swojemu dziecku. Stało się jednak inaczej – po samobójczej śmierci Zenona Elżbieta oddała małego Waleriana teściowej, a sama – tak jak Romana wiele lat wcześniej – wyjechała za granicę.

Schemat w budowie biografii bohatera widać także w losie Justyny Bogutówny – nieślubnej córki kucharki Karoliny. Mimo iż dziewczyna chciała założyć pełną rodzinę, to jednak wplątała się – tak jaj jej matka – w romans z synem „państwa”, zaszła z nim w ciążę. Podzieliła by los samotnej matki, gdyby nie decyzja o aborcji.

Schematyzm w kreowaniu bohaterów w „Granicy” widać także w powtarzaniu wielu wątków i motywów. Zdrada dotyka prawie wszystkie postaci. Cierpią z jej powodu Ziembiewiczowie, Kolichowska, Bogutówna. podobnie jest z motywem szaleństwa – popada w nie Justyna, tak samo jak kiedyś pierwsza żona Aleksandra Kolichowskiego.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej