Jesteś w: Dżuma

Moralność w „Dżumie”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

W swojej najpopularniejszej powieści Camus zawarł jasne przesłanie etyczne i zarysował konkretną postawę moralną, jaką powinien przyjąć każdy, kto znajdzie się w podobnej sytuacji, co bohaterzy „Dżumy”. Z utworu jasno wynika, że bez względu na najbardziej nawet niesprzyjające okoliczności należy pozostać przede wszystkim człowiekiem. Na przykładzie Rieux i jego przyjaciół Camus pokazał jak tego dokonać.

Przede wszystkim należy sobie zdać sprawę z tego, że jedyną słusznie moralnie postawą, jaką można przyjąć w tej trudnej sytuacji jest niesienie pomocy bliźnim. Można powiedzieć, że etyka głoszona przez Camusa jest prosta, ponieważ opiera się na miłości do otaczającego nas świata. Jednocześnie jest ona wymagająca, gdyż zmusza człowieka do bezwarunkowego ratowania życia innej osoby, nawet z narażeniem swojego.

Pozytywni bohaterowie „Dżumy” postępują według podobnego schematu moralnego. Każdy z nich wyznaje takie same wartości, czyli przyjaźń i poświęcenie. Jednocześnie Rieux, Tarrou, Rambert czy Grand pozostawali byli gotowi do podjęcia zdecydowanych kroków, zachowywali niezbędną czujność i gotowość do walki ze złem, absurdem i śmiercią. Wszyscy wymienieni byli ludźmi wrażliwymi na cudzą krzywdę. Każdy z nich trzymał się swojej intuicji, która podpowiadała jak należy postępować, by pozostać człowiekiem, dlatego też wszyscy cechowali się godnością i dumą z tego, że nie dali się pokonać przewyższającym ich złym siłom.

Każdy z nich musiał niemal wyzbyć się emocji, a przede wszystkim strachu. Dodatkowo postępowali zgonie z nakazem moralnym płynącym z prostego założenia, iż należy ratować ludzkie życie za wszelką cenę. Ponadto grono bohaterów charakteryzował też spokój w przyjmowaniu wszystkiego, co przyniósł im los. Żaden z nich nie przeraził się rozmiarami zarazy, koncentrując się na tym, jak ocalić przed nią mieszkańców miasta.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej