Jesteś w:
Dżuma
Z grupy głównych bohaterów jedynie Grandowi i Rambertowi udało się powrócić do normalnego życia po pokonaniu dżumy. Po otworzeniu bram do miasta przybyła pociągiem młoda żona dziennikarza z Paryża. Wkrótce razem wyjechali do stolicy Francji. Grand natomiast powrócił do pracy nad swoim literackim arcydziełem.
Kiedy miasto pochłonięte było świętowaniem, on przechadzał się po zatłoczonych ulicach myśląc o utraconych osobach. Doktor Rieux poświęcił się spisaniu tych wydarzeń, aby w ten sposób uchronić przyszłe pokolenia przed epidemią, lub przynajmniej wskazać sposoby walczenia z nią. Właśnie tak chciał oddać hołd pamięci ofiar plagi. Doskonale wiedział, „że bakcyl dżumy nigdy nie umiera i nie znika, że może przez dziesiątki lat pozostać uśpiony w meblach i w bieliźnie, że czeka cierpliwie w pokojach, w piwnicach, w kufrach, w chustkach i w papierach, i że nadejdzie być może dzień, kiedy na nieszczęście ludzi i dla ich nauki dżuma obudzi swe szczury i pośle je, by umierały w szczęśliwym mieście”.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -
„Dżuma” - streszczenie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimZ grupy głównych bohaterów jedynie Grandowi i Rambertowi udało się powrócić do normalnego życia po pokonaniu dżumy. Po otworzeniu bram do miasta przybyła pociągiem młoda żona dziennikarza z Paryża. Wkrótce razem wyjechali do stolicy Francji. Grand natomiast powrócił do pracy nad swoim literackim arcydziełem.
Kiedy miasto pochłonięte było świętowaniem, on przechadzał się po zatłoczonych ulicach myśląc o utraconych osobach. Doktor Rieux poświęcił się spisaniu tych wydarzeń, aby w ten sposób uchronić przyszłe pokolenia przed epidemią, lub przynajmniej wskazać sposoby walczenia z nią. Właśnie tak chciał oddać hołd pamięci ofiar plagi. Doskonale wiedział, „że bakcyl dżumy nigdy nie umiera i nie znika, że może przez dziesiątki lat pozostać uśpiony w meblach i w bieliźnie, że czeka cierpliwie w pokojach, w piwnicach, w kufrach, w chustkach i w papierach, i że nadejdzie być może dzień, kiedy na nieszczęście ludzi i dla ich nauki dżuma obudzi swe szczury i pośle je, by umierały w szczęśliwym mieście”.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -