Jesteś w:
Pan Tadeusz
Adam Bernard Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 roku w Zosiu lub w Nowogródku. Był synem adwokata Mikołaja Mickiewicza wywodzącego się ze szlacheckiej rodziny (herbu Poraj) i Barbary z domu Majewskiej, córki ekonoma. Małżeństwo miało w sumie czterech synów.
Rodzina nie należała do najbogatszych, dlatego też Adam uczęszczał do powiatowej szkoły dominikanów w Nowogródku. Przyszły wieszcz nie był wzorowym uczniem. Głównie z powodu słabego zdrowia i licznych nieobecności powtarzał trzecią i piątą klasę. W wieku jedenastu lat zaczął pisać wiersze, które także nie wybijały się ponad przeciętność.
W 1812 roku zmarł ojciec Adama, co jeszcze bardziej pogrążyło rodzinę Mickiewiczów w biedzie. W 1815 roku początkujący poeta dostał się na Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie, gdzie zamierzał kształcić się na nauczyciela. Zetknął się tam z wybitnymi profesorami, którzy ukształtowali jego światopogląd i obdarzyli go wielką wiedzą. Młody Mickiewicz prowadził aktywne życie studenckie, czego przejawem było przynależenie do Towarzystwa Filomatów (Miłośników Nauki) czy Towarzystwa Filaretów (Miłośników Cnoty) – dwóch tajnych organizacji spiskowych o charakterze narodowym.
W 1819 roku rozpoczął praktykę nauczycielską w szkole powiatowej w Kownie. W 1923 roku został aresztowany po tym, jak władze carskie odkryły działalność filomatów i filaretów. Mickiewicz został uwięziony w Wilnie, a następnie zesłany w głąb Rosji. Pięć lat spędzonych w takich miastach jak Petersburg, Odessa czy Moskwa okazały się dla poety okresem bardzo ważnym z artystycznego punktu widzenia. Zyskał wówczas uznanie i szacunek na rosyjskich salonach dzięki swoim niecodziennym umiejętnościom poetyckim. Z drugiej jednak strony czuł się więźniem, mimo iż nie nosił kajdan. Zakaz powrotu do ojczyzny był dla niego bardzo surową i dotkliwą karą. W Rosji obracał się w kręgach przyszłych dekabrystów, zaprzyjaźnił się między innymi z samym Aleksandrem Puszkinem. W tym okresie powstały takie dzieła Mickiewicza jak „Sonety”, „Konrad Wallenrod” czy „Dziady – część III”.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Adam Mickiewicz – notatka szkolna
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimAdam Bernard Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 roku w Zosiu lub w Nowogródku. Był synem adwokata Mikołaja Mickiewicza wywodzącego się ze szlacheckiej rodziny (herbu Poraj) i Barbary z domu Majewskiej, córki ekonoma. Małżeństwo miało w sumie czterech synów.
Rodzina nie należała do najbogatszych, dlatego też Adam uczęszczał do powiatowej szkoły dominikanów w Nowogródku. Przyszły wieszcz nie był wzorowym uczniem. Głównie z powodu słabego zdrowia i licznych nieobecności powtarzał trzecią i piątą klasę. W wieku jedenastu lat zaczął pisać wiersze, które także nie wybijały się ponad przeciętność.
W 1812 roku zmarł ojciec Adama, co jeszcze bardziej pogrążyło rodzinę Mickiewiczów w biedzie. W 1815 roku początkujący poeta dostał się na Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie, gdzie zamierzał kształcić się na nauczyciela. Zetknął się tam z wybitnymi profesorami, którzy ukształtowali jego światopogląd i obdarzyli go wielką wiedzą. Młody Mickiewicz prowadził aktywne życie studenckie, czego przejawem było przynależenie do Towarzystwa Filomatów (Miłośników Nauki) czy Towarzystwa Filaretów (Miłośników Cnoty) – dwóch tajnych organizacji spiskowych o charakterze narodowym.
W 1819 roku rozpoczął praktykę nauczycielską w szkole powiatowej w Kownie. W 1923 roku został aresztowany po tym, jak władze carskie odkryły działalność filomatów i filaretów. Mickiewicz został uwięziony w Wilnie, a następnie zesłany w głąb Rosji. Pięć lat spędzonych w takich miastach jak Petersburg, Odessa czy Moskwa okazały się dla poety okresem bardzo ważnym z artystycznego punktu widzenia. Zyskał wówczas uznanie i szacunek na rosyjskich salonach dzięki swoim niecodziennym umiejętnościom poetyckim. Z drugiej jednak strony czuł się więźniem, mimo iż nie nosił kajdan. Zakaz powrotu do ojczyzny był dla niego bardzo surową i dotkliwą karą. W Rosji obracał się w kręgach przyszłych dekabrystów, zaprzyjaźnił się między innymi z samym Aleksandrem Puszkinem. W tym okresie powstały takie dzieła Mickiewicza jak „Sonety”, „Konrad Wallenrod” czy „Dziady – część III”.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -