Jesteś w: Pan Tadeusz

Humor w „Panu Tadeuszu”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

W „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza, choć to nie jest charakterystyczne dla epopei narodowej, pełnej miłosnych oraz patriotyczno-obyczajowych wątków, odnajdziemy bardzo wiele przykładów humoru, którego obecność sprawia, że utwór jest ponadczasowy i bardziej przystępny dla przeciętnego czytelnika.

Humor obecny na kartach poematu można podzielić na: sytuacji, postaci i słowny.

I. Komizm sytuacji

Komizm sytuacji dotyczy, jak sama nazwa wskazuje, humoru obecnego podczas jakiś określonych sytuacji. Widzimy go wielokrotnie podczas lektury „Pana Tadeusza”.

Zabawne są sytuacje związane z Telimeną (także komizm postaci), której nikt nie dorówna w częstotliwości omdleń na zawołanie – oczywiście w bliskiej obecności Tadeusza lub Hrabiego, którzy zmuszeni są złapać słabnącą damę. Niezapomnianą sytuacją z udziałem zapadającej w pamięć bohaterki jest także epizod z mrowiskiem, mający miejsce w czasie jej spotkania z Tadeuszem.

Gdy młodzieniec próbował podejść do niej, ona nagle zerwała się, zaczęła wymachiwać rękoma i wykonywać tak dziwne ruchy, że zdziwiony Tadeuszu posądził ją o chorobą psychiczną lub rzadką odmianę padaczki:

„... Pędzi w las, podskakuje, przykuca, upada
I nie mogąc już powstać, kręci po darni,
Widać z jej ruchów, w jakiejś strasznej jest męczarni ...”

Dopiero potem wyszedł na jaw prawdziwy powód dziwnego zachowania Telimeny: usiadła w mrowisko:
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 - 



  Dowiedz się więcej