Jesteś w: Pan Tadeusz

Motyw zamku w „Panu Tadeuszu”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Motyw zamku jest obecny także w dziele Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz”. Prócz pełnienia funkcji miejsca wydarzeń, jest także osią konfliktu między głównymi bohaterami: Sędzią Soplicą oraz Hrabią.

Występujący w poemacie zamek - starożytne dziedzictwo rodziny Horeszków - stał około dwustu kroków od dworku Sędziego Soplicy. Był ogromny: miał piwnice, wielką sień z wypukłym sklepieniem na filarach, podłogę wyłożoną kamieniem i dużo komnat, wśród których na wspomnienie zasługuje sala zwierciadlana.

W czasie akcji właściwej sławny na cała okolicę zamek nie przypomina już tego z opowieści snutych po okolicy - w sali zwierciadlanej po lustrach zostały puste ramy, a okna pozbawione były szyb. Za czasów dziedzica Horeszki w sieni siadano na krzesłach, pito wino z beczek. Gościła w nim szlachta spraszana na sejm czy sejmik powiatowy, odbywały się w nim uczty, imieniny, grała kapela. Rozstawiano ławy, stoły, dziedzic godził spory włościan, opowiadał różne historie, bywało dużo młodzieży. Na ścianach wisiały rogi jelenie i sarnie, każde podpisane gdzie i kiedy zostało upolowane. Wisiał herb Horeszków Półkozic „głowa osła na czerwonym polu, nad tarczą, na hełmie pół kozy”.



  Dowiedz się więcej