Jesteś w:
Kamienie na szaniec
„Kamienie na szaniec” jako utwór dokumentalny nie zawierają jedynie faktów, dat, wydarzeń z historii polskiego ruchu oporu, ale ukazują także ówczesne realia okupowanej Warszawy. Autor każde opisywane przez siebie zdarzenie dokładnie lokuje w czasie i przestrzeni, dlatego można z powieścią wędrować przez Warszawę odnajdując kolejne ulice lub miejsca ważne dla narracji. Ślady poszczególnych bohaterów możemy odnaleźć także i dziś.
Utwór Kamińskiego jest więc nie tylko opowieścią o ludziach, ale także historią okupowanego miasta. Warszawa nie jest tylko tłem wydarzeń, żyją w niej place, ulice, mury i pomniki. Są one niemymi świadkami tworzenia się i rozwijania ruchu oporu, działalności Szarych Szeregów, a także organizowanych akcji skierowanych przeciwko hitlerowcom. Jak pisze Krystyna Heska-Kwaśniewicz w książce „Braterstwo i służba: rzecz o pisarstwie Aleksandra Kamińskiego” – „związanie tak bliskie akcji z konkretnymi miejscami ma również i ten ważny aspekt literacki, że niejako ukonkretnia wszystkie wydarzenia fabularne” (Heska-Kwaśniewicz Krystyna: „Braterstwo i służba: rzecz o pisarstwie Aleksandra Kamińskiego”. Katowice 1998, s. 72).
Większa część wydarzeń rozgrywa się na warszawskim Mokotowie Górnym. Kamiński wspomina obraz Warszawy z października 1939 roku: „Warszawa w październiku 1939 roku była miastem grozy. Gruzy hamowały ruch na ulicach, dymiły jeszcze zgliszcza. Na jezdniach piętrzyły się barykady. Domy były bez szyb. Mieszkania bez światła, bez wody, bez gazu. Zamarłej i niesamowitej ciszy nie porusza zgrzyt wozów tramwajowych. Na każdym domu blizny po uderzeniach bomb i szrapneli. Główne miejsca ukazane w Warszawie to domy młodych harcerzy, miejska konspiracyjnych zebrań i tajnego nauczania, a także miejsca, w których przeprowadzano akcje sabotażowe.
strona: - 1 - - 2 -
Motyw Warszawy w „Kamieniach na szaniec”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim„Kamienie na szaniec” jako utwór dokumentalny nie zawierają jedynie faktów, dat, wydarzeń z historii polskiego ruchu oporu, ale ukazują także ówczesne realia okupowanej Warszawy. Autor każde opisywane przez siebie zdarzenie dokładnie lokuje w czasie i przestrzeni, dlatego można z powieścią wędrować przez Warszawę odnajdując kolejne ulice lub miejsca ważne dla narracji. Ślady poszczególnych bohaterów możemy odnaleźć także i dziś.
Utwór Kamińskiego jest więc nie tylko opowieścią o ludziach, ale także historią okupowanego miasta. Warszawa nie jest tylko tłem wydarzeń, żyją w niej place, ulice, mury i pomniki. Są one niemymi świadkami tworzenia się i rozwijania ruchu oporu, działalności Szarych Szeregów, a także organizowanych akcji skierowanych przeciwko hitlerowcom. Jak pisze Krystyna Heska-Kwaśniewicz w książce „Braterstwo i służba: rzecz o pisarstwie Aleksandra Kamińskiego” – „związanie tak bliskie akcji z konkretnymi miejscami ma również i ten ważny aspekt literacki, że niejako ukonkretnia wszystkie wydarzenia fabularne” (Heska-Kwaśniewicz Krystyna: „Braterstwo i służba: rzecz o pisarstwie Aleksandra Kamińskiego”. Katowice 1998, s. 72).
Większa część wydarzeń rozgrywa się na warszawskim Mokotowie Górnym. Kamiński wspomina obraz Warszawy z października 1939 roku: „Warszawa w październiku 1939 roku była miastem grozy. Gruzy hamowały ruch na ulicach, dymiły jeszcze zgliszcza. Na jezdniach piętrzyły się barykady. Domy były bez szyb. Mieszkania bez światła, bez wody, bez gazu. Zamarłej i niesamowitej ciszy nie porusza zgrzyt wozów tramwajowych. Na każdym domu blizny po uderzeniach bomb i szrapneli. Główne miejsca ukazane w Warszawie to domy młodych harcerzy, miejska konspiracyjnych zebrań i tajnego nauczania, a także miejsca, w których przeprowadzano akcje sabotażowe.
strona: - 1 - - 2 -