Jesteś w:
Przedwiośnie
Postać Cezarego Baryki pod wieloma względami odbiega od utartego kanonu. Udało się Żeromskiemu stworzyć bohatera nowoczesnego, o złożonym charakterze, niepokornego, bezkompromisowego wciąż poszukującego własnej drogi życiowej młodzieńca. Już jego matka zwróciła uwagę, że jego „chłopczyńska łatwowierność” może przyczynić się do jego klęski. Spostrzeżenie to było niezwykle trafne. Nowoczesność Cezarego przejawia się głownie jego dynamicznością i zmiennością charakterystyczną dla procesu dojrzewania.
Cezary nie dorastał w tradycyjnej, wielopokoleniowej rodzinie. Miał tylko matkę i ojca. Miejsce, w którym dorastał nie mógł nazywać ojczyzną, ponieważ termin ten zarezerwowany był przez rodziców dla „Polski”, której chłopak nigdy nie widział na oczy. Nie łatwo zrozumieć więc, że Cezary odczuwał silną potrzebę identyfikacji, posiadania własnej tożsamości. Stąd brała się wspomniana przez jego matkę łatwowierność, która towarzyszyła mu do końca. To właśnie przez nią zafascynowała go wielka idea rewolucyjna, która pozwalała mu nie tyle na bezkarne rozrabianie, co przede wszystkim czyniła go częścią ruchu społecznego, wielkiej grupy ludzi o podobnych poglądach. Pogląd na temat rewolucji szybko uległ weryfikacji, gdy na własnej skórze Czary przekonał się o barbarzyństwie bolszewików. Baryka poszukiwał więc dalej swojej drogi życiowej, a z czasem również drogi dla Polski.
O nowoczesności bohatera „Przedwiośnia” świadczą także wpisane w jego osobowość kontrasty. Wielokrotnie jego czyny kłócą się ze słowami czy przekonaniami. Widać to najlepiej podczas jego pobytu w Nawłoci, gdzie z jednej strony (w duchu) sprzeciwia się wyzyskowi chłopów, a z drugiej strony bawi się w najlepsze na balach.
strona: - 1 - - 2 -
Cezary Baryka jako nowy typ bohatera literackiego
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimPostać Cezarego Baryki pod wieloma względami odbiega od utartego kanonu. Udało się Żeromskiemu stworzyć bohatera nowoczesnego, o złożonym charakterze, niepokornego, bezkompromisowego wciąż poszukującego własnej drogi życiowej młodzieńca. Już jego matka zwróciła uwagę, że jego „chłopczyńska łatwowierność” może przyczynić się do jego klęski. Spostrzeżenie to było niezwykle trafne. Nowoczesność Cezarego przejawia się głownie jego dynamicznością i zmiennością charakterystyczną dla procesu dojrzewania.
Cezary nie dorastał w tradycyjnej, wielopokoleniowej rodzinie. Miał tylko matkę i ojca. Miejsce, w którym dorastał nie mógł nazywać ojczyzną, ponieważ termin ten zarezerwowany był przez rodziców dla „Polski”, której chłopak nigdy nie widział na oczy. Nie łatwo zrozumieć więc, że Cezary odczuwał silną potrzebę identyfikacji, posiadania własnej tożsamości. Stąd brała się wspomniana przez jego matkę łatwowierność, która towarzyszyła mu do końca. To właśnie przez nią zafascynowała go wielka idea rewolucyjna, która pozwalała mu nie tyle na bezkarne rozrabianie, co przede wszystkim czyniła go częścią ruchu społecznego, wielkiej grupy ludzi o podobnych poglądach. Pogląd na temat rewolucji szybko uległ weryfikacji, gdy na własnej skórze Czary przekonał się o barbarzyństwie bolszewików. Baryka poszukiwał więc dalej swojej drogi życiowej, a z czasem również drogi dla Polski.
O nowoczesności bohatera „Przedwiośnia” świadczą także wpisane w jego osobowość kontrasty. Wielokrotnie jego czyny kłócą się ze słowami czy przekonaniami. Widać to najlepiej podczas jego pobytu w Nawłoci, gdzie z jednej strony (w duchu) sprzeciwia się wyzyskowi chłopów, a z drugiej strony bawi się w najlepsze na balach.
strona: - 1 - - 2 -