Jesteś w:
Przedwiośnie
Wizja szklanych domów, jaką zarysował przed Cezarym jego ojciec miała bardzo jasne i oczywiste zadanie. Jej celem było zainspirowanie młodzieńca do odbudowy Polski, a także wzniecenie w nim poczucia patriotyzmu i odpowiedzialności za ojczyznę.
Należy pamiętać, że Cezary znał Polskę jedynie z opowieści rodziców i książek. Można powiedzieć, że ojciec z matką wmówili mu, że to jego ojczyzna. Nie czuł on z krajem swoich rodziców większej więzi, poza tym, że dobrze znał język polski (choć znacznie lepiej posługiwał się rosyjskim). Nic dziwnego więc, że ojciec czuł, że musi przekonać syna do kontynuowania podróży, tym bardziej, że Seweryn zdawał sobie sprawę, że Cezary wciąż zachwycał się dokonaniami rewolucji bolszewickiej:
„Jakże w takich momentach pragnął rozstać się z ojcem, wyprawić go w ów świat nieznany, w krainę mitycznej Polski, a zostać tam, wśród rozumnych i silnych! Jakże pragnął dołożyć ramienia do pracy nad realizacją dzieła, nad skrusze- niema że do podwalin świata starego łotrostwa!”.
Świadomy złego stanu zdrowia Seweryn przeczuwał, że może nie udać mu się dotrzeć do kresu podróży. W obawie przed tym, że Cezary mógłby wówczas wysiąść z pociągu i wrócić do Baku, opowiedział mu o szklanych domach.
Futurystyczna wizja, która do końca nie przekonała głównego bohatera, który wielokrotnie odnosił się do niej krytycznie, podziałała na jego młodzieńczą wyobraźnię. Chociaż nie uwierzył w każde słowo ojca, Cezary miał nadzieję, że choć część z nich będzie prawdą. Starcie z rzeczywistością był jednak tak brutalne, że wizja szklanych domów roztrzaskała się w drobny mak. Nie mniej jednak opowieść ojca spełniła swoją główną rolę, ponieważ Cezary nie tylko nie zawrócił po śmierci Seweryna, ale po dotarciu do Polski postanowił zrobić wszystko, co w jego mocy, by ojczyzna jego rodziców stała się i jego ojczyzną.
Jaki wpływ na postawę młodego Baryki miała opowieść ojca?
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimWizja szklanych domów, jaką zarysował przed Cezarym jego ojciec miała bardzo jasne i oczywiste zadanie. Jej celem było zainspirowanie młodzieńca do odbudowy Polski, a także wzniecenie w nim poczucia patriotyzmu i odpowiedzialności za ojczyznę.
Należy pamiętać, że Cezary znał Polskę jedynie z opowieści rodziców i książek. Można powiedzieć, że ojciec z matką wmówili mu, że to jego ojczyzna. Nie czuł on z krajem swoich rodziców większej więzi, poza tym, że dobrze znał język polski (choć znacznie lepiej posługiwał się rosyjskim). Nic dziwnego więc, że ojciec czuł, że musi przekonać syna do kontynuowania podróży, tym bardziej, że Seweryn zdawał sobie sprawę, że Cezary wciąż zachwycał się dokonaniami rewolucji bolszewickiej:
„Jakże w takich momentach pragnął rozstać się z ojcem, wyprawić go w ów świat nieznany, w krainę mitycznej Polski, a zostać tam, wśród rozumnych i silnych! Jakże pragnął dołożyć ramienia do pracy nad realizacją dzieła, nad skrusze- niema że do podwalin świata starego łotrostwa!”.
Świadomy złego stanu zdrowia Seweryn przeczuwał, że może nie udać mu się dotrzeć do kresu podróży. W obawie przed tym, że Cezary mógłby wówczas wysiąść z pociągu i wrócić do Baku, opowiedział mu o szklanych domach.
Futurystyczna wizja, która do końca nie przekonała głównego bohatera, który wielokrotnie odnosił się do niej krytycznie, podziałała na jego młodzieńczą wyobraźnię. Chociaż nie uwierzył w każde słowo ojca, Cezary miał nadzieję, że choć część z nich będzie prawdą. Starcie z rzeczywistością był jednak tak brutalne, że wizja szklanych domów roztrzaskała się w drobny mak. Nie mniej jednak opowieść ojca spełniła swoją główną rolę, ponieważ Cezary nie tylko nie zawrócił po śmierci Seweryna, ale po dotarciu do Polski postanowił zrobić wszystko, co w jego mocy, by ojczyzna jego rodziców stała się i jego ojczyzną.