Jesteś w:
Przedwiośnie
Kompozycja powieści uwarunkowana jest kolejami losu głównego bohatera, za którym podążamy przez kolejne dziesięć lat jego życia, przypadające na lata 1914 – 1924. Całość podzielona jest na trzy główne części (i wprowadzenie), które różnią się od siebie pod wieloma względami stylistycznymi.
„Szklane domy” obejmuje wydarzenia z życia Cezarego od wybuchu I wojny światowej do roku 1919. Możemy tu spotkać elementy charakterystyczne dla powieści biograficznej, reportażu. Najlepiej widać to w opisie zajść, jakie miały miejsca na ulicach Baku. Dowiadujemy się nie tylko o przebiegu zajść, ale o dokładnej liczbie ofiar, poznajemy także dokładne daty opisywanych wydarzeń.
„Nawłoć” można traktować jako odrębne dzieło Żeromskiego. Jest to część odstająca od pozostałych nie tylko obszernością, ale i zupełnie inną konwencją. O ile część pierwsza epatowała czytelnika dramatycznymi i często drastycznymi wydarzeniami, tu mamy do czynienia z historią miłosną w sielankowych okolicznościach. Co ważne, pojawia się tu również styl naturalistyczny. Dzieje się tak przy opisie warunków życia chłopów.
„Wiatr od wschodu”, ponownie różni się od pozostałych części „Przedwiośnia”. Jest to część zdecydowanie najuboższa w akcję. Jej fabułę stanowi wymiana poglądów poprzez dialog o losach Polski pomiędzy frakcjami reprezentowanymi przez Lulka i Gajowca. Dopiero w dwóch ostatnich scenach na pierwszy plan powraca Cezary, jako główny bohater powieści.
strona: - 1 - - 2 -
Kompozycja i narracja „Przedwiośnia”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimKompozycja powieści uwarunkowana jest kolejami losu głównego bohatera, za którym podążamy przez kolejne dziesięć lat jego życia, przypadające na lata 1914 – 1924. Całość podzielona jest na trzy główne części (i wprowadzenie), które różnią się od siebie pod wieloma względami stylistycznymi.
„Szklane domy” obejmuje wydarzenia z życia Cezarego od wybuchu I wojny światowej do roku 1919. Możemy tu spotkać elementy charakterystyczne dla powieści biograficznej, reportażu. Najlepiej widać to w opisie zajść, jakie miały miejsca na ulicach Baku. Dowiadujemy się nie tylko o przebiegu zajść, ale o dokładnej liczbie ofiar, poznajemy także dokładne daty opisywanych wydarzeń.
„Nawłoć” można traktować jako odrębne dzieło Żeromskiego. Jest to część odstająca od pozostałych nie tylko obszernością, ale i zupełnie inną konwencją. O ile część pierwsza epatowała czytelnika dramatycznymi i często drastycznymi wydarzeniami, tu mamy do czynienia z historią miłosną w sielankowych okolicznościach. Co ważne, pojawia się tu również styl naturalistyczny. Dzieje się tak przy opisie warunków życia chłopów.
„Wiatr od wschodu”, ponownie różni się od pozostałych części „Przedwiośnia”. Jest to część zdecydowanie najuboższa w akcję. Jej fabułę stanowi wymiana poglądów poprzez dialog o losach Polski pomiędzy frakcjami reprezentowanymi przez Lulka i Gajowca. Dopiero w dwóch ostatnich scenach na pierwszy plan powraca Cezary, jako główny bohater powieści.
strona: - 1 - - 2 -