Jesteś w: Przedwiośnie

Streszczenie „Przedwiośnia”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

---

Do Warszawy zawitała Laura i poprosiła Cezarego o spotkanie w ogrodzie saskim. Niedawna para kochanków rozmawiała ze sobą krótszą chwilę, ponieważ kobieta obwiniła Barykę za zniszczenie ich związku. Bohater nie przyjął tego do wiadomości, odwrócił się na pięcie i odszedł. W ostatniej scenie utworu widzimy go na czele grupy ludzi. Są to komuniści, z Lulkiem na czele. Baryka prowadzi ich na Belweder. Bohater odróżnia się wyraźnie swoim mundurem z czasów wojny polsko-bolszewickiej. Jego strój świadczy o tym, że bardziej niż komunistą był patriotą walczącym o Polskę swoich marzeń.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 - 

Dowiedz się więcej

Przedwiośnie - krótkie streszczenie Geneza Przedwiośnia Rewolucja w Przedwiośniu Poszukiwanie tożsamości i ewolucja ideowa Cezarego Baryki Narracja Przedwiośnia Stefana Żeromskiego Koncepcje naprawy Polski w Przedwiośniu Symbolika Przedwiośnia Przedwiośnie - cytaty Obraz społeczeństwa polskiego w „Przedwiośniu” Powrót Polaków z Rosji do Polski na przykładzie „Przedwiośnia” Polska i Polacy w „Przedwiośniu” Młodość Cezarego Baryki „Przedwiośnie” jako dyskusja ideowa Aktualność „Przedwiośnia” Obraz niepodległej Polski w „Przedwiośniu” Marzenia o Polsce a rzeczywistość w „Przedwiośniu” Miłość Cezarego Baryki i Laury Kościenieckiej Problematyka „Przedwiośnia” Bohaterowie „Przedwiośnia” Laura Kościeniecka – charakterystyka Seweryn Baryka – charakterystyka Jadwiga Baryka – charakterystyka Antoni Lulek – charakterystyka Szymon Gajowiec – charakterystyka Cezary Baryka – charakterystyka, dzieje przemiana Obraz i ocena rewolucji w „Przedwiośniu” Interpretacja ostatniej sceny „Przedwiośnia” Konfrontacja poglądów Szymona Gajowca, Antoniego Lulka i Seweryna Baryki Przedwiośnie - motywy literackie Koncepcje Polski w „Przedwiośniu” Koncepcje odbudowy państwa polskiego po odzyskaniu niepodległości w „Przedwiośniu” „Przedwiośnie” – interpretacja tytułu Filozofia w „Przedwiośniu” Stefan Żeromski – notatka szkolna