Jesteś w:
Mitologia
Eros był bogiem, który władał sercami ludzi i bogów. Wyobrażenia o bogu były różne – jednio uważali, że powstał z Chaosu i był tak stary, jak Gaja – Ziemia i to on wpłynął na zawarcie jej związku z Uranosem. Niektórzy wysławiali go jako najpotężniejszego boga rządzącego siłą elementarną całej natury. Obdarzał on świat radością istnienia, łączył w sobie doskonałe piękno, dobro i prawdę.
Najczęściej jednak Eros przedstawiany był jako psotny syn Afrodyty i wojowniczego Aresa. Był nagim, złotowłosym chłopczykiem ze skrzydełkami u ramion i małym łukiem oraz strzałami z cyprysowego drzewa. Złote strzały przynosiły ludziom szczęśliwą miłość, zaś ołowiane – nieodwzajemnioną. Wobec siły jego miłosnych strzał bezsilny był nawet Zeus. Kochali go wszyscy, nawet ci, których ugodził strzałą nieszczęśliwej miłości. Bogowie i boginie rozpieszczali malca.
Z psotnego malca wyrósł przecudnej urody młodzieniec. Pokochał piękną śmiertelniczkę – Psyche („dusza”). Ludzie oddawali jej i jej urodzie niemal boską cześć, zaniedbując ołtarze Afrodyty. Bogini ze złości nakazała Erosowi, by Psyche pokochała najnędzniejsze stworzenie na ziemi. Eros nie usłuchał matki, porwał piękną niewiastę i przeniósł do pięknego pałacu. Eros przylatywał jedynie w nocy, a o świcie opuszczał oblubienicę. Nakazał, by dopóki nie nadejdzie czas, nie spojrzała na jego twarz, bo sprowadzi to nieszczęście.
Zazdrosne siostry Psyche poradziły jej, by w nocy ugodziła swego męża nożem, gdyż jest on z pewnością odrażającym potworem i dlatego nie chce ukazać swej twarzy. Psyche w końcu zdecydowała się na ten akt, jednak gdy zapaliła oliwną lampkę jej oczom ukazała się postać boga. Obudzony Eros musiał udać się do swej matki Afrodyty i opuścić ukochaną, skazując ją na rozpacz i samotność. Psyche szukała męża po całej ziemi, aż trafiła na dwór Afrodyty. Gniewna bogini wymyśliła dla niej zadania nie do wypełnienia. Zmieszała stóg żyta, jęczmienia i prosa i kazała Psyche rozdzielić ziarna. Dziewczynie pomogły pracowite mrówki. Afrodyta nakazała jej przynieść motek złotej wełny od pasących się nieopodal wściekłych owiec, które nikomu nie pozwalały się dotknąć. O niebezpieczeństwie uprzedził ją Eros, więc zebrała wełnę z okolicznych krzaków i drzew, gdzie pozostawiły ją zwierzęta.
Afrodyta wymyśliła bardziej srogie zadanie. Kazała psyche przynieść kubek wody z czarnego źródła, leżącego w sercu gór, gdzie Hades zasilają wody Styksu. Dopomógł jej Zeus zsyłając na pomoc orła, któremu udało się wykonać zadanie. Najtrudniejszym zadaniem było przyniesienie z Hadesu od Persefony puszki z wonnościami, które podnoszą piękność nieśmiertelnych bogiń. Psyche postanowiła odebrać sobie życie, jednak Eros kazał jej iść do Hadesu – ułaskawić cerbera plackami z miodem, zaś Charonowi wręczyć jednego obola w drodze do podziemi i drugiego, w drodze powrotnej. Psyche udało się wykonać i to zadanie. Jednak skusiła ją niesiona puszka, chciała uszczknąć nieco z boskiej zawartości. Po otwarciu puszki zapadła w sen. Śpiącą odnalazł ją Eros i obudził czułymi pocałunkami. Zeus zgodził się na ich ślub, pomógł też udobruchać Afrodytę. Psyche stała się nieśmiertelna i na wieczność miłość, która zwycięża śmierć, połączyła ją z Erosem.
Eros i Psyche - streszczenie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimEros był bogiem, który władał sercami ludzi i bogów. Wyobrażenia o bogu były różne – jednio uważali, że powstał z Chaosu i był tak stary, jak Gaja – Ziemia i to on wpłynął na zawarcie jej związku z Uranosem. Niektórzy wysławiali go jako najpotężniejszego boga rządzącego siłą elementarną całej natury. Obdarzał on świat radością istnienia, łączył w sobie doskonałe piękno, dobro i prawdę.
Najczęściej jednak Eros przedstawiany był jako psotny syn Afrodyty i wojowniczego Aresa. Był nagim, złotowłosym chłopczykiem ze skrzydełkami u ramion i małym łukiem oraz strzałami z cyprysowego drzewa. Złote strzały przynosiły ludziom szczęśliwą miłość, zaś ołowiane – nieodwzajemnioną. Wobec siły jego miłosnych strzał bezsilny był nawet Zeus. Kochali go wszyscy, nawet ci, których ugodził strzałą nieszczęśliwej miłości. Bogowie i boginie rozpieszczali malca.
Z psotnego malca wyrósł przecudnej urody młodzieniec. Pokochał piękną śmiertelniczkę – Psyche („dusza”). Ludzie oddawali jej i jej urodzie niemal boską cześć, zaniedbując ołtarze Afrodyty. Bogini ze złości nakazała Erosowi, by Psyche pokochała najnędzniejsze stworzenie na ziemi. Eros nie usłuchał matki, porwał piękną niewiastę i przeniósł do pięknego pałacu. Eros przylatywał jedynie w nocy, a o świcie opuszczał oblubienicę. Nakazał, by dopóki nie nadejdzie czas, nie spojrzała na jego twarz, bo sprowadzi to nieszczęście.
Zazdrosne siostry Psyche poradziły jej, by w nocy ugodziła swego męża nożem, gdyż jest on z pewnością odrażającym potworem i dlatego nie chce ukazać swej twarzy. Psyche w końcu zdecydowała się na ten akt, jednak gdy zapaliła oliwną lampkę jej oczom ukazała się postać boga. Obudzony Eros musiał udać się do swej matki Afrodyty i opuścić ukochaną, skazując ją na rozpacz i samotność. Psyche szukała męża po całej ziemi, aż trafiła na dwór Afrodyty. Gniewna bogini wymyśliła dla niej zadania nie do wypełnienia. Zmieszała stóg żyta, jęczmienia i prosa i kazała Psyche rozdzielić ziarna. Dziewczynie pomogły pracowite mrówki. Afrodyta nakazała jej przynieść motek złotej wełny od pasących się nieopodal wściekłych owiec, które nikomu nie pozwalały się dotknąć. O niebezpieczeństwie uprzedził ją Eros, więc zebrała wełnę z okolicznych krzaków i drzew, gdzie pozostawiły ją zwierzęta.
Afrodyta wymyśliła bardziej srogie zadanie. Kazała psyche przynieść kubek wody z czarnego źródła, leżącego w sercu gór, gdzie Hades zasilają wody Styksu. Dopomógł jej Zeus zsyłając na pomoc orła, któremu udało się wykonać zadanie. Najtrudniejszym zadaniem było przyniesienie z Hadesu od Persefony puszki z wonnościami, które podnoszą piękność nieśmiertelnych bogiń. Psyche postanowiła odebrać sobie życie, jednak Eros kazał jej iść do Hadesu – ułaskawić cerbera plackami z miodem, zaś Charonowi wręczyć jednego obola w drodze do podziemi i drugiego, w drodze powrotnej. Psyche udało się wykonać i to zadanie. Jednak skusiła ją niesiona puszka, chciała uszczknąć nieco z boskiej zawartości. Po otwarciu puszki zapadła w sen. Śpiącą odnalazł ją Eros i obudził czułymi pocałunkami. Zeus zgodził się na ich ślub, pomógł też udobruchać Afrodytę. Psyche stała się nieśmiertelna i na wieczność miłość, która zwycięża śmierć, połączyła ją z Erosem.