Jesteś w: Mitologia

Mit o Heraklesie (12 prac Heraklesa) – streszczenie

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Herakles był synem Zeusa i królowej Alkmeny. Aby zapewnić mu nieśmiertelność Zeus położył go obok swej żony Hery, by skosztował jej mleka. Królowa gdy to zobaczyła odtrąciła chłopca – znienawidziła go i całe życie prześladowała. Kilka kropel jej mleka rozlało się po niebie i tak powstała Mleczna Droga, zaś z tych, które spadły na ziemię zrodziły się lilie.

Herakles już w wieku dziesięciu miesięcy okazywał niezwykłą siłę. Pewnej nocy Hera wysłała do jego kołyski dwa potworne węże – z ich oczu bił ogień, z paszcz tryskał jad. Malec nie przestraszył się i własnoręcznie udusił dwa stwory, a potem śmiał się i skakał z radości. W młodości mąż Alkmeny, Amfitrion uczył Heraklesa wszelkich tajników wojennej sztuki. Nie miał jednak zamiłowania do książek i gdy przez przypadek zabił swego nauczyciela ojciec wypędził go w góry, by pasł woły. Herakles szybko mężniał, miał nieposkromiony apetyt, a w wieku osiemnastu lat zabił lwa, z którego skóry zrobił sobie okrycie. Bogowie go polubili – Hermes dał mu miecz, Apollo strzały, Hefajstos kołczan, a Atena pancerz – sam zaś z drzewa oliwnego wykonał maczugę.

Gdy wybuchła wojna, ruszył na pomoc tebańskiemu królowi. Ten z wdzięczności za zwycięstwo oddał mu swą córkę za żonę. Przez następne lata żył jak przykładny mąż i ojciec, jednak pewnego dnia w napadzie szału zabił swą małżonkę i dzieci. Nie wiedząc jak ma odpokutować zbrodnię, udał się po poradę do delfickiej wyroczni. Pytia poradziła mu iść na służbę do króla Myken Eurysteusa i wykonać dla niego dwanaście prac.

Król przeraził się potężnego mężczyzny i wysłał go, by przyniósł lwa z Nemei, wierząc, że bohater zginie. Okrutny lew niszczył i pustoszył okoliczne pola. Gdy w jego zabiciu nie pomogły strzały, Herakles ruszył na niego z maczugą i zadusił, a jego ciało zaniósł do Myken. Następnie tchórzliwy król polecił mu zabić hydrę lernejską, ohydnego płaza, który czaił się na podróżnych na bagnach. Hydra miała dziesięć głów, w tym jedną nieśmiertelną na środku. Gdy Herkules ucinał jedną głowę, na jej miejscu pojawiały się trzy następne. Na pomoc hydrze przybył olbrzymi rak. Jednak wojownik rozgniótł go, ucinał kolejne głowy i wypalał miejsce po nich żarem. Nieśmiertelną głowę zakopał i przygniótł ogromnym głazem. W walce odniósł wiele ran, jednak dzięki specjalnemu ziołu wyzdrowiał.

Eurysteus kazał mu sprowadzić łanię ceryntyjską – zwierzę o złotych rogach i spiżowych racicach, żyjące w Arkadii i będące ulubienicą Artemidy. By nie skrzywdzić zwierzęcia Herakles gonił łanię przez rok, aż w końcu udało mu się ją pojmać. Następnie bohater musiał złapać wielkiego dzika, zagrażającego mieszkańcom Arkadii. Kolejnym zadaniem było oczyszczenie w jeden dzień stajni Augiasza, króla Elidy posiadającego niezliczone stada bydła. Nawozu nie sprzątano przez trzydzieści lat. Herakles za swą pracę zażądał dziesiątej części stada. Zmienił koryto rzeki Penejos i w kilka godzin wyczyścił stajnię. Gdy Augiasz odmówił zapłaty wojownik wytoczył mu wojnę i zabił go.

Władca Myken dowiedziawszy się, że miasto Stymfalos prześladują roje ptaków o żelaznych dziobach wysłał tam swego poddanego. Ten wypłoszył ptaki z lasu za pomocą specjalnych grzechotek otrzymanych od Ateny, a następnie po kolei pozabijał za pomocą strzał. Gdy przyniósł z Krety olbrzymiego byka, został wysłany po klacze króla Diomedesa, który zamieszkiwał Trację. Klacze były karmione ludzkim mięsem. Herakles za pomocą maczugi rozprawił się z wojskiem Diomedesa.

Po tym zadaniu został wysłany po pas Hipolity, królowej Amazonek – plemienia wojowniczych kobiet mieszkających nad Morzem Czarnym. Kobiety trudniły się grabieżą, świetnie jeździły konno, strzelały z łuku i rzucały oszczepem. Hipolita zgodziła się oddać pas podarowany jej przez Aresa, jednak Hera oszukała Amazonki, które rzuciły się przeciw Heraklesowi. Bohater zabił ich królową i zabrał pas. Wracając, uratował w zamian za cudowne konie córkę króla Troi Laomedona przez pożarciem przez smoka. Gdy nie dostał zapłaty złorzeczył królowi.

Kolejnym zadaniem było przyprowadzenie wołów Gerionesa. Szukając ich Herakles zawędrował do Afryki, a między dwoma kontynentami postawił skały – „słupy Heraklesa”, czyli Gibraltar i Ceutę. Wołów pilnował dwugłowy pies i siedmiogłowy smok. Gdy mężczyzna zabił je, pojawił się Geriones mający ciało trzech mężczyzn. Go także udało się pokonać kilkoma strzałami. PO odprowadzeniu wołów do Myken Herakles musiał od razu ruszyć po złote jabłka z drzewa podarowanego Herze przez Gaję i pilnowanego przez trzy siostry – Hesperydy i stugłowego smoka. O pomoc Herakles poprosił dźwigającego na swych barkach niebieski firmament Atlasa, w zamian za zastąpienie go w niewdzięcznej roli. Atlas przyniósł jabłka, jednak nie chciał przejąć od bohatera ciężaru. Herakles podstępem jednak uwolnił się od brzemienia i powrócił do Myken.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej