Jesteś w:
Syzyfowe prace
Rozdział X
Po zakończeniu czwartej klasy Marcin wyjeżdża do domu na wakacje. Obserwuje zaniedbany, zrujnowany dom i schorowanego ojca. Chłopak od rodzica dostaje dubeltówkę, jednak próba polowania na kaczki kończy się niepowodzeniem. Jednak niezrażony codziennie udawał się w okoliczne lasy i łąki. Obserwujemy ludzi zamieszkujących wieś Gawronki i jej okolice (chciwy chłop Scubioła, Lejba Koniecpolski) oraz dowiadujemy się o biedzie jaką cierpi większość chłopów. Bohater poznaje Szymona Nogę, który wspomina krwawe wydarzenia z powstania styczniowego. Wyprawa wraz z nogą na polowanie na głuszce także kończy się klęską.
Rozdział XI
Po wakacjach spędzonych w Gawronkach Marcina zastają w szkole zmiany. Wymienieni zostają nauczyciele i dyrekcja (Kriestiobriodnikow). Wśród pedagogów dominują Rosjanie, co przyczynia się do wzmożonej rusyfikacji. Pobyt w szkole staje się więzieniem. Uczniowie mają podlegać ostrzejszej kontroli – ich stancje mogą być rewidowane, są podsłuchiwani. Także w Klerykowie daje się zauważyć wzmożoną rusyfikację. Marcin uczęszcza na sztuki rosyjskie go teatru, a także zapisuje się do koła rusofilskiego. Zaprzyjaźnia się także z inspektorem Zabielskim.
Rozdział XII
Poznajemy Andrzeja (Jędrka) Radka – chłopskiego syna z Pajęczyna Dolnego, który dzięki pomocy i zaangażowania korepetytora Antoniego Paluszkiewicza rozpoczyna swą przygodę z edukacją. Jest zdolny, dlatego dostaje się do szkoły Pyrzogłowach. Po pewnym czasie jego mentor zmarł, a młody chłopak zaczął zarabiać na swoje utrzymanie dając korepetycje. Po drodze do klerykowskiego gimnazjum zostaje podwieziony przez szlachcica, który zapewnił stancję u swego kuzyna Płoniewicza w zamian za udzielanie korepetycji dla jego syna Władzia i córki Mici. Jędrek nie ma czasu na własną naukę, gdyż skupia się na dawaniu prywatnych lekcji. W szkole koledzy mu dokuczają i wyśmiewają się z niego. Gdy nie wytrzymuje – wdaje się w bójkę z Tymkiewiczem. Zapada decyzja, by wydalić go ze szkoły, jednak przed powrotem na wieś ratuje go wstawiennictwo Borowicza u inspektora Zabielskiego. Chłopcy zaprzyjaźniają się.
Rozdział XIII
W szkole wciąż postępuje rusyfikacja. Marcin – uczeń szóstej klasy należy wraz z Rosjanami i Żydami do stronnictwa ugodowych literatów (w odróżnieniu od partii wolno-próżniackiej, którzy prowadzili hulaszczy tryb życia), które zbiera się w domu Zabielskiego. Młodzi tworzą referaty krytykujące Polskę i Polaków, a także tworzą hymny na cześć Rosji. Wśród nich są donosiciele i lizusi. Chłopak zaczyna interesować się literaturą i bierze udział w żywych dyskusjach. Pod wpływem książki „Historii cywilizacji w Anglii”, młodzieńcy dzielą się na filozofujące podgrupy: „materialistów”, „metafizyków”, „idealistów”, „pomidorowców” (ortodoksyjnych katolików). Marcin przechodzi na ateizm. Przeprowadza się także na nową stancję do „czarnej pani”, gdzie mieszka z zamożniejszymi kolegami ze starszych klas.
Rozdział XIV
W kolejnej klasie – siódmej – do grupy Borowicza dołącza nowy uczeń – Tomasz Walecki, przezywany „Figą”. Chłopiec wykazując odwagę protestuje w imieniu całej klasy przeciwko krzywdzącej opinii nauczyciela historii Kostriulewa o katolickich siostrach zakonnych. Pedagog wzywa dyrektora i innych nauczycieli. Pyta resztę klasy, czy podzielają zdanie Waleckiego. Tylko jeden z nich popiera sąd Tomasza (Rutecki). Chłopak zostaje skazany na karę chłosty. Z nienawiścią patrzy na ugodowego Marcina.
Rozdział XV
Do klasy Borowicza po Bożym Narodzeniu zostaje przyjęty wyrzucony za nieprawomyslność z warszawskiego gimnazjum osiemnastoletni Bernard Zygier. Koledzy zastanawiają się co było przyczyna jego wydalenia. Trzymają się na dystans, gdyż „nowy” jest bacznie pilnowany przez nauczycieli i często rewidowany. Na lekcji języka polskiego u Szrettera Zygier recytuje „Redutę Ordona” Mickiewicza. Jego wystąpienie wzbudza wśród zebranych wielkie przejęcie. Niektórzy po raz pierwszy zastanawiają się nad tożsamością narodowa. Najbardziej wzruszył się jednak nauczyciel.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Syzyfowe prace – streszczenie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimRozdział X
Po zakończeniu czwartej klasy Marcin wyjeżdża do domu na wakacje. Obserwuje zaniedbany, zrujnowany dom i schorowanego ojca. Chłopak od rodzica dostaje dubeltówkę, jednak próba polowania na kaczki kończy się niepowodzeniem. Jednak niezrażony codziennie udawał się w okoliczne lasy i łąki. Obserwujemy ludzi zamieszkujących wieś Gawronki i jej okolice (chciwy chłop Scubioła, Lejba Koniecpolski) oraz dowiadujemy się o biedzie jaką cierpi większość chłopów. Bohater poznaje Szymona Nogę, który wspomina krwawe wydarzenia z powstania styczniowego. Wyprawa wraz z nogą na polowanie na głuszce także kończy się klęską.
Rozdział XI
Po wakacjach spędzonych w Gawronkach Marcina zastają w szkole zmiany. Wymienieni zostają nauczyciele i dyrekcja (Kriestiobriodnikow). Wśród pedagogów dominują Rosjanie, co przyczynia się do wzmożonej rusyfikacji. Pobyt w szkole staje się więzieniem. Uczniowie mają podlegać ostrzejszej kontroli – ich stancje mogą być rewidowane, są podsłuchiwani. Także w Klerykowie daje się zauważyć wzmożoną rusyfikację. Marcin uczęszcza na sztuki rosyjskie go teatru, a także zapisuje się do koła rusofilskiego. Zaprzyjaźnia się także z inspektorem Zabielskim.
Rozdział XII
Poznajemy Andrzeja (Jędrka) Radka – chłopskiego syna z Pajęczyna Dolnego, który dzięki pomocy i zaangażowania korepetytora Antoniego Paluszkiewicza rozpoczyna swą przygodę z edukacją. Jest zdolny, dlatego dostaje się do szkoły Pyrzogłowach. Po pewnym czasie jego mentor zmarł, a młody chłopak zaczął zarabiać na swoje utrzymanie dając korepetycje. Po drodze do klerykowskiego gimnazjum zostaje podwieziony przez szlachcica, który zapewnił stancję u swego kuzyna Płoniewicza w zamian za udzielanie korepetycji dla jego syna Władzia i córki Mici. Jędrek nie ma czasu na własną naukę, gdyż skupia się na dawaniu prywatnych lekcji. W szkole koledzy mu dokuczają i wyśmiewają się z niego. Gdy nie wytrzymuje – wdaje się w bójkę z Tymkiewiczem. Zapada decyzja, by wydalić go ze szkoły, jednak przed powrotem na wieś ratuje go wstawiennictwo Borowicza u inspektora Zabielskiego. Chłopcy zaprzyjaźniają się.
Rozdział XIII
W szkole wciąż postępuje rusyfikacja. Marcin – uczeń szóstej klasy należy wraz z Rosjanami i Żydami do stronnictwa ugodowych literatów (w odróżnieniu od partii wolno-próżniackiej, którzy prowadzili hulaszczy tryb życia), które zbiera się w domu Zabielskiego. Młodzi tworzą referaty krytykujące Polskę i Polaków, a także tworzą hymny na cześć Rosji. Wśród nich są donosiciele i lizusi. Chłopak zaczyna interesować się literaturą i bierze udział w żywych dyskusjach. Pod wpływem książki „Historii cywilizacji w Anglii”, młodzieńcy dzielą się na filozofujące podgrupy: „materialistów”, „metafizyków”, „idealistów”, „pomidorowców” (ortodoksyjnych katolików). Marcin przechodzi na ateizm. Przeprowadza się także na nową stancję do „czarnej pani”, gdzie mieszka z zamożniejszymi kolegami ze starszych klas.
Rozdział XIV
W kolejnej klasie – siódmej – do grupy Borowicza dołącza nowy uczeń – Tomasz Walecki, przezywany „Figą”. Chłopiec wykazując odwagę protestuje w imieniu całej klasy przeciwko krzywdzącej opinii nauczyciela historii Kostriulewa o katolickich siostrach zakonnych. Pedagog wzywa dyrektora i innych nauczycieli. Pyta resztę klasy, czy podzielają zdanie Waleckiego. Tylko jeden z nich popiera sąd Tomasza (Rutecki). Chłopak zostaje skazany na karę chłosty. Z nienawiścią patrzy na ugodowego Marcina.
Rozdział XV
Do klasy Borowicza po Bożym Narodzeniu zostaje przyjęty wyrzucony za nieprawomyslność z warszawskiego gimnazjum osiemnastoletni Bernard Zygier. Koledzy zastanawiają się co było przyczyna jego wydalenia. Trzymają się na dystans, gdyż „nowy” jest bacznie pilnowany przez nauczycieli i często rewidowany. Na lekcji języka polskiego u Szrettera Zygier recytuje „Redutę Ordona” Mickiewicza. Jego wystąpienie wzbudza wśród zebranych wielkie przejęcie. Niektórzy po raz pierwszy zastanawiają się nad tożsamością narodowa. Najbardziej wzruszył się jednak nauczyciel.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -