Jesteś w: Opowiadania Borowskiego

Postacie Żydów w opowiadaniach Borowskiego

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Mniejszość żydowska w Polsce była zwartą grupą społeczną, kultywowała własną tradycję i obyczaje nie ulegając wpływom zewnętrznym. W okresie międzywojennym środowisko to nie było już tak jednolite – inteligencja żydowska dobrze zrosła się z polską kulturą.

W opowiadaniach Borowskiego Żydzi w okupowanej przez Niemców Warszawie funkcjonują już za murami getta i systematycznie są likwidowani / „Pożegnanie z Marią” /. Borowski nie chce wypowiadać się na temat sytuacji w getcie, której dokładnie nie zna. Skrótową relację jego bohater Tadek słyszy z ust starej Żydówki /doktorowej /. Pobieżnie opowiada mu ona o blokadzie ulic. Doktorowa posiadająca pieniądze chce opłacić nimi swoją ucieczkę z getta . Problem stanowi jej rodzina, która nie może wydostać się stamtąd. Stara kobieta podejmuje na koniec tragiczną decyzję o powrocie do rodziny. Wszyscy wiedzą, że musi tam zginąć razem ze swoimi bliskimi.

W opowiadaniu „Pożegnanie z Marią” oprócz doktorowej pojawia się jeszcze jedna Żydówka – młoda piosenkarka, która uciekła z getta. Dziewczyna ostrzega Tadka i Marię, że Niemcy po Żydach zaczną likwidować Polaków. Następnego dnia Maria zostaje schwytana w ulicznej łapance. Okazuje się, że nie jest „czysta rasowo” - ma pochodzenie aryjsko – semickie.

Symboliczną postacią Żyda jest chłopiec, który trafia do więzienia na Pawiaku / „Chłopiec z Biblią” /. Zostaje on rozstrzelany razem ze zwykłym przestępcą. Jego wina polega na tym, że jest Żydem.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej