Jesteś w:
Opowiadania Borowskiego
W opowiadaniach Tadeusza Borowskiego człowiek ukazany jest w sytuacjach skrajnych. Opisane jest w nich położenie obywateli kraju, który został zajęty przez armię okupacyjną. W tym przypadku jest to armia III Rzeszy – państwa, w którym rozwinął się agresywny system totalitarny poparty nieludzką ideologią.
Ideologia faszystowskich Niemiec była zaprzeczeniem wszystkich demokratycznych i humanistycznych idei wypracowanych przez Europę. Człowiek wplątany w tę machinę ulegał deformacji, gubił system wartości, zatracał swoje ludzkie cechy. Jego cierpienie też zaczęło przybierać inny kształt.
U Borowskiego cierpienie człowiek zaczyna wyraźnie dzielić się na cierpienie własne i cierpienie innych. Widoczne to już jest w opowiadaniach, których akcja rozgrywa się w okupowanej Warszawie / „Matura na Targowej”, „Pożegnanie z Marią”, „Chłopiec z Biblią” /. Podział ten zaczyna być bardzo wyraźnie widoczny w opowiadaniach obozowych / Tutaj oprócz Żydów i Polaków są już więźniowie z całej Europy. /
W rzeczywistości obozowej, gdzie głównie chodzi o przetrwanie, cierpienie zaczyna wiązać się z przede wszystkim z własną fizjologią. Człowiek cierpi ponieważ jest głodny, bity, wyczerpany pracą ponad siły, zmarznięty lub przegrzany upałem, dusi się od smrodu i braku powietrza w zatłoczonym baraku, jest chory lub osłabiony i na koniec musi oglądać oraz uczestniczyć w nieludzkim cierpieniu innych. Taki obraz rysuje Borowski w każdym swoim opowiadaniu.
strona: - 1 - - 2 -
Motyw cierpienia w opowiadaniach Borowskiego
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimW opowiadaniach Tadeusza Borowskiego człowiek ukazany jest w sytuacjach skrajnych. Opisane jest w nich położenie obywateli kraju, który został zajęty przez armię okupacyjną. W tym przypadku jest to armia III Rzeszy – państwa, w którym rozwinął się agresywny system totalitarny poparty nieludzką ideologią.
Ideologia faszystowskich Niemiec była zaprzeczeniem wszystkich demokratycznych i humanistycznych idei wypracowanych przez Europę. Człowiek wplątany w tę machinę ulegał deformacji, gubił system wartości, zatracał swoje ludzkie cechy. Jego cierpienie też zaczęło przybierać inny kształt.
U Borowskiego cierpienie człowiek zaczyna wyraźnie dzielić się na cierpienie własne i cierpienie innych. Widoczne to już jest w opowiadaniach, których akcja rozgrywa się w okupowanej Warszawie / „Matura na Targowej”, „Pożegnanie z Marią”, „Chłopiec z Biblią” /. Podział ten zaczyna być bardzo wyraźnie widoczny w opowiadaniach obozowych / Tutaj oprócz Żydów i Polaków są już więźniowie z całej Europy. /
W rzeczywistości obozowej, gdzie głównie chodzi o przetrwanie, cierpienie zaczyna wiązać się z przede wszystkim z własną fizjologią. Człowiek cierpi ponieważ jest głodny, bity, wyczerpany pracą ponad siły, zmarznięty lub przegrzany upałem, dusi się od smrodu i braku powietrza w zatłoczonym baraku, jest chory lub osłabiony i na koniec musi oglądać oraz uczestniczyć w nieludzkim cierpieniu innych. Taki obraz rysuje Borowski w każdym swoim opowiadaniu.
strona: - 1 - - 2 -