Jesteś w: Opowiadania Borowskiego

Problematyka opowiadań Borowskiego

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Opowiadania Tadeusza Borowskiego poświęcone są tematyce wojennej. Znaleźć w nich można opis życia w okupowanej przez Niemców Warszawie, obraz więzienia na Pawiaku a następnie opis dwudziestowiecznych lagrów.

Pisarz głęboko wnika w rzeczywistość obozów koncentracyjnych, które zrodził system totalitarny III Rzeszy. Obserwując obozową rzeczywistość stara się dociec istoty sprawy hańbiącej ludzkość.

Kreśli wizerunek człowieka stwarzanego przez taką rzeczywistość. Jest to człowiek postawiony w sytuacji skrajnej, zmuszony do walki o przetrwanie za cenę odrzucenia własnego człowieczeństwa.

W tej masie ludzkiej zamkniętej za obozowymi drutami życie jest najwyższą wartością ale wyłącznie życie własne. Przetrwać mogą jedynie najsilniejsi. Ilość obserwowanych, pozbawionych sensu zgonów powoduje zobojętnienie i cyniczny stosunek do śmierci.

Borowski nie podejmuje się poddawania ocenie moralnej ani więźniów, ani niemieckich funkcjonariuszy obozowych. Jego opowiadania są relacją z różnych zdarzeń, których jest świadkiem. Stanowią świadectwo dokonanej zbrodni.

W opowiadaniu „Bitwa pod Grunwaldem” pisarz przedstawia wizerunek człowieka zdeformowanego przez pobyt w obozie. Jest to człowiek, który boi się życia poza obozem, ponieważ nie jest przystosowany do innych warunków. Obawia się, że na wolności może czekać go głód i bezsensowna śmierć.



  Dowiedz się więcej