Jesteś w: Chłopi

Chłop i jego wizja świata na przykładzie powieści Reymonta

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

By przybliżyć czytelnikowi wiejską społeczność, Reymont w swojej powieści „Chłopi” wprowadza chłopskiego narratora - „wsiowego gadułę”. Dzięki temu możemy oglądać świat Lipiec od wewnątrz, widziany oczami jego mieszkańca oraz poznać obyczajowość i mentalność środowiska chłopskiego.

Wzorem idealnego chłopa jest Maciej Boryna. Jego sposób myślenia łączy w sobie wszystkie cechy chłopskiej mądrości. Jest to człowiek zrośnięty ze swoją ziemią, kochający ją, dbający o to, by dawała plon, poświęcający jej całe swoje życie i czerpiący z tego satysfakcję.

W układach rodzinnych Boryna, zgodnie z naukami kościelnymi, uznaje patriarchat. Głową rodziny jest ojciec, któremu nie można przeciwstawiać się. Takich nauk udziela również ksiądz zbuntowanemu przeciw ojcu Antkowi. Jako głowa rodziny Maciej wszystkim zarządza i o wszystkim decyduje. Dzieci winne są mu posłuszeństwo. Ma prawo karać i nagradzać. Po efektach jego pracy widać, że swoim majątkiem zarządza dobrze. Jego chłopski rozum nakazuje mu, by majątek ten pomnażać a nie rozdrabniać, tak, jak chciałyby dzieci. Swojemu bogactwu i sposobowi gospodarowania Maciej zawdzięcza szacunek, jakim cieszy się w społeczności wiejskiej.

Inni mieszkańcy Lipiec są już mniej idealni ale łączy ich, oprócz tradycji i kultury, jedna wspólna cecha – przywiązanie do ziemi, która ich żywi, zabieganie o nią i życie zgodne z jej cyklem biologicznym. Te odczucia wydają im się tak naturalne i oczywiste, że nie są w stanie zrozumieć kobiety takiej jak Jagna, która nie potrafi cieszyć się ze swojej pozycji zamożnej gospodyni wiejskiej.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej