Jesteś w: Chłopi

Narracja „Chłopów” Reymonta

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Niektórzy badacze literatury i prozy Reymonta wyróżniają w jego powieści „Chłopi” dwa typy narratora – inteligenckiego i chłopskiego.

Narrator chłopski opisuje zdarzenia z punktu widzenia osoby pochodzącej ze wsi.
Narrator inteligencki ma punkt widzenia zewnętrzny wobec opisywanej wsi.

Teoretyk literatury Kazimierz Wyka widział to trochę inaczej. Według niego w „Chłopach” są trzy typy narratora. Jest więc: Wsiowy gaduła, stylizator młodopolski i realistyczny obserwator.

Wsiowy gaduła pokrywa się z określeniem: narrator chłopski. Pochodzi on ze wsi, mówi gwarą, chętnie gawędzi. Jest najczęściej narratorem w warstwie fabularnej powieści a także w częściach dotyczących obyczajów, obrzędów i liturgii.


Stylizator młodopolski jest inteligentem i poetą młodopolskim. Dochodzi do głosu dosyć często w opisach przyrody, jej biologicznego rytmu oraz przy problemach natury egzystencjalnej / życie i śmierć /.

Realistyczny obserwator również jest inteligentem. Pojawia się we wszystkich warstwach powieści. Swoją narrację prowadzi językiem prozy realistycznej wykształconym w dobie pozytywizmu.



  Dowiedz się więcej