Jesteś w:
Chłopi
Powieść Reymonta „Chłopi” ma swojego zbiorowego bohatera. Są nim mieszkańcy Lipiec, którzy tworzą gromadę rządzącą się własnymi zasadami. Kultura chłopska pokazana została w tej powieści jako kultura „zamknięta”. Gromada traktowana jest tutaj jako scalona społeczność, jest ona jednak zróżnicowana wewnętrznie.
Najogólniej podzielić można to środowisko na bogatych i biednych. Na pierwszy plan wysuwa się Maciej Boryna – najbogatszy gospodarz we wsi, który przewodzi gromadzie. Jego syn Antek funkcjonuje u boku ojca, jako przyszły następca. Ta rola nie odpowiada mu. Chce być samodzielny. Ciągle domaga się od ojca, by przepisał na niego ziemię. Maciej nie chce wypuścić z rąk majątku i to jet przyczyną pierwszych konfliktów z synem.
Obok starego Boryny decydujący głos we wsi mają wójt, ksiądz proboszcz i Rocho – uczestnik powstania styczniowego, człowiek religijny i wykształcony.
Spośród kobiet Dominikowa, która jest zamożną wdową może narzucać innym swoje warunki. Jej córka, Jagna żyje u boku matki nie troszcząc się o nic i ustawicznie wdając się w romanse. Synowie Dominikowej całkowicie zepchnięci są na margines. Despotyczna matka nie pozwala synowi Szymkowi żenić się z biedną dziewczyną.
Dobrze sytuowana jest również rodzina organisty. Żona organisty chce, by ich syn Jasio został księdzem i pilnie strzeże jego niewinności. Dostatnio żyje również rodzina kowala, zięcia Boryny. Kowal jest jednak chytry, zachłanny i podstępny. Do bogatych zalicza się też młynarz.
strona: - 1 - - 2 -
Bogactwo typów chłopskich w powieści Reymonta
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimPowieść Reymonta „Chłopi” ma swojego zbiorowego bohatera. Są nim mieszkańcy Lipiec, którzy tworzą gromadę rządzącą się własnymi zasadami. Kultura chłopska pokazana została w tej powieści jako kultura „zamknięta”. Gromada traktowana jest tutaj jako scalona społeczność, jest ona jednak zróżnicowana wewnętrznie.
Najogólniej podzielić można to środowisko na bogatych i biednych. Na pierwszy plan wysuwa się Maciej Boryna – najbogatszy gospodarz we wsi, który przewodzi gromadzie. Jego syn Antek funkcjonuje u boku ojca, jako przyszły następca. Ta rola nie odpowiada mu. Chce być samodzielny. Ciągle domaga się od ojca, by przepisał na niego ziemię. Maciej nie chce wypuścić z rąk majątku i to jet przyczyną pierwszych konfliktów z synem.
Obok starego Boryny decydujący głos we wsi mają wójt, ksiądz proboszcz i Rocho – uczestnik powstania styczniowego, człowiek religijny i wykształcony.
Spośród kobiet Dominikowa, która jest zamożną wdową może narzucać innym swoje warunki. Jej córka, Jagna żyje u boku matki nie troszcząc się o nic i ustawicznie wdając się w romanse. Synowie Dominikowej całkowicie zepchnięci są na margines. Despotyczna matka nie pozwala synowi Szymkowi żenić się z biedną dziewczyną.
Dobrze sytuowana jest również rodzina organisty. Żona organisty chce, by ich syn Jasio został księdzem i pilnie strzeże jego niewinności. Dostatnio żyje również rodzina kowala, zięcia Boryny. Kowal jest jednak chytry, zachłanny i podstępny. Do bogatych zalicza się też młynarz.
strona: - 1 - - 2 -