Jesteś w: Hobbit, czyli tam i z powrotem

Najważniejsze miejsca w „Hobbicie”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Dal – miasto założone przez ludzi z Północy na południowych stokach Samotnej Góry. Utrzymywało one przyjazne stosunki z krasnoludami zamieszkującymi niegdyś Królestwo pod Górą. Głównym zajęciem jego mieszkańców był handel. Osada została spalona, kiedy smok Smaug Złoty wystąpił przeciwko mieszkańcom Góry. Po unicestwieniu smoka miasto ponownie zaczęło się rozwijać.

Esgaroth (Miasto nad Jeziorem) - położone na północy Dzikich Krajów, przy Bystrej Rzece, na płyciźnie Długiego Jeziora. Jego mieszkańcy parali się rybołówstwem, a także handlem, między innymi dostarczając towary elfom z Mrocznej Puszczy. Znaczenie osady wzrosło, gdy Smaug zniszczył miasto Dal, skąd przybyła tu część mieszkańców. Mieszkańcy miasta z radością powitali krasnoluda Thorina pomni dawnych przepowiedni. Wyposażają także kompanię w prowiant i kuce na wyprawę pod Górę. Duża część Esgaroth zniszczała podczas ataku smoka Smauga, jednak jeden z mieszkańców – Bard – zabił potwora celnym strzałem z łuku. Miasto dzięki skarbowi z Gór szybko zostało odbudowane.

Góry Mgliste – największy łańcuch górski w zachodnim Śródziemiu. Wierzchołki były osłonięte wieczną mgłą. Bardzo trudno było się przez nie przeprawić. W czasach, gdy odbywała się wyprawa trzynastu krasnoludów i hobbita rozprzestrzeniły się tam gobliny i wargi.

Hobbiton – jedna z najstarszych miejscowości w Shire. Rozpościerała się wokół pagórka Hobbitonu niedaleko Stawu Nad Wodą. Mieszkańcy tych obszarów tworzyli jedną społeczność. Na terenie Hobbitonu znajdowała się dziedziczna posiadłość rodziny Bagginsów – Bag End.

Mroczna Puszcza – potężny kompleks leśny w zachodnim Śródziemiu. Zamieszkiwany był głównie przez elfy. Wśród gęstwiny wędrowcom naprzykrzały się muchy, ćmy i nietoperze. Spotkać tam można było także groźne pająki.

Rivendell – siedziba Elronda półelfa. Była to dolina znajdująca się u stóp Gór Mglistych. Znajdował się tam Ostatni Przyjazny Dom na Wschód od Morza, który stanowił schronienie dla wszystkich elfów i ludzi dobrej woli. Dom Elronda leżał w głębokiej dolinie przepojonej zapachem sosen.

Samotna Góra (Erebor) – niegdyś najważniejsza siedziba Durina. Szczyt wznosił się samotnie, z dala od innych łańcuchów i stanowiła charakterystyczny punkt na wschód od północnej części Mrocznej Puszczy. Góra była łatwa do obrony i wyjątkowo bogata w minerały i drogocenne kruszce, co było ważne dla krasnoludów. Samotną Górę opanował Smaug Złoty, dowiedziawszy się o skarbach skrytych w jej wnętrzu. Skazał tym samym krasnoludy na wygnanie. Dopiero wyprawa drużyny trzynastu krasnoludów i hobbita oraz zabicie potwora umożliwiły powrót na tron prawowitego króla.



  Dowiedz się więcej