Jesteś w:
Zbrodnia i kara
Fiodor Dostojewski w swojej powieści „Zbrodnia i kara” ukazał swoją Ojczyznę oraz rodaków z niezwykłą szczerością. Obraz, który naszkicował jest niezwykle sugestywny, zapada na długo w pamięć po lekturze.
Najubożsi przedstawiciele społeczeństwa drugiej połowy XIX wieku to ludzie cierpiący z powodu biedy i braku perspektyw. Taką osobą jest główny bohater dzieła, Rodion Raskolnikow. Aby poprawić sytuację swoją oraz najbliższej rodziny, zdecydował się na popełnienie zbrodni.
Obok byłego studenta-zbrodniarza Dostojewski portretuje także prostytutkę Sonię. Skromna dziewczyna wyszła na ulicę za namową chorej macochy, aby zarobić na jedzenie dla swojego rodzeństwa.
Innym przykładem Rosjanina, opisanego w ponadczasowej historii jest stara lichwiarka, która padła ofiarą Rodiona. Iwanowa była skąpa i nieuczciwa, nieustannie poniżała swoją siostrę, zapisała jej w testamencie tylko stare meble (oddała wszystko na klasztor).
„Zbrodnia i kara” to także opowieść o ludziach oddanych pomaganiu innym, co widać w postaci początkującego lekarza Zosimowa, który troskliwie opiekował się majaczącym i rzucającym się w gorączce Rodionem.
Rosja z powieści Dostojewskiego nie jest miejscem pięknym i zachęcającym do odwiedzin. Jest wręcz przeciwnie – z każdego zaułka wynurza się bieda, rodziny mieszkają po kilkanaście osób w jednym pokoju, ludzie całymi dniami siedzą w szynkowniach, wydając ostatnie pieniądze na alkohol.
Rosja i Rosjanie w „Zbrodni i karze”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimFiodor Dostojewski w swojej powieści „Zbrodnia i kara” ukazał swoją Ojczyznę oraz rodaków z niezwykłą szczerością. Obraz, który naszkicował jest niezwykle sugestywny, zapada na długo w pamięć po lekturze.
Najubożsi przedstawiciele społeczeństwa drugiej połowy XIX wieku to ludzie cierpiący z powodu biedy i braku perspektyw. Taką osobą jest główny bohater dzieła, Rodion Raskolnikow. Aby poprawić sytuację swoją oraz najbliższej rodziny, zdecydował się na popełnienie zbrodni.
Obok byłego studenta-zbrodniarza Dostojewski portretuje także prostytutkę Sonię. Skromna dziewczyna wyszła na ulicę za namową chorej macochy, aby zarobić na jedzenie dla swojego rodzeństwa.
Innym przykładem Rosjanina, opisanego w ponadczasowej historii jest stara lichwiarka, która padła ofiarą Rodiona. Iwanowa była skąpa i nieuczciwa, nieustannie poniżała swoją siostrę, zapisała jej w testamencie tylko stare meble (oddała wszystko na klasztor).
„Zbrodnia i kara” to także opowieść o ludziach oddanych pomaganiu innym, co widać w postaci początkującego lekarza Zosimowa, który troskliwie opiekował się majaczącym i rzucającym się w gorączce Rodionem.
Rosja z powieści Dostojewskiego nie jest miejscem pięknym i zachęcającym do odwiedzin. Jest wręcz przeciwnie – z każdego zaułka wynurza się bieda, rodziny mieszkają po kilkanaście osób w jednym pokoju, ludzie całymi dniami siedzą w szynkowniach, wydając ostatnie pieniądze na alkohol.