Jesteś w: Zbrodnia i kara

Obraz społeczeństwa rosyjskiego w „Zbrodni i karze”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

W swojej powieści „Zbrodnia i kara” Fiodor Dostojewski sportretował rosyjskie społeczeństwo drugiej połowy XIX wieku, skupiając się przede wszystkich na najniższej warstwie społecznej.

Bohaterami ponadczasowego dzieła nie są piękni arystokraci czy przedsiębiorczy filantropi. Jest wręcz przeciwnie – pisarz oddał głos biedakom, alkoholikom, prostytutkom, lichwiarzom, ludziom wykluczonym przez społeczeństwo i skazanym na zapomnienie.

Mamy w powieści inteligentnego nędzarza przekonanego o swojej „niezwykłości”, która zezwala mu za pozbycie się ze społeczeństwa starej handlarki, mamy uzależnionego od alkoholu ojca czworga dzieci, którego nałóg zmusił ukochaną córkę do zostania nastoletnią prostytutką. Takich przykładów można by mnożyć bez liku, jest nimi wypełniona cała powieść.

Rosyjskie społeczeństwo jest jednym z ważniejszych bohaterów dzieła. Ukazane na tle rozprzestrzeniającego się ekonomicznego kryzysu, skazana na tzw. klepanie biedy i umieranie w przechodnich pokojach na choroby, na które istniały już leki. Obraz ten jest niezwykle smutny, zapada w pamięć przez ukazanie psychologicznej głębi każdej postaci, czy to dziewczyny próbującej skoczyć z mostu, czy kobiety terroryzowanej przez złą siostrę.



  Dowiedz się więcej