Jesteś w:
Wesele
Wydarzenia z przeszłości mają bardzo widoczny wpływ na relacje pomiędzy inteligencją a chłopami. Wspomniane wydarzenia mają przede wszystkim wydźwięk negatywny, jednak przez obydwie grupy odbierane są w inny sposób, co często jest przyczyną niezgody. Chociaż nie dochodzi do otwartego konfliktu pomiędzy chłopami a szlachcicami, to atmosfera panująca w izbie weselnej jest napięta i niejednokrotnie iskrzy między bohaterami.
Zasadniczą kością niezgody są wydarzenia z lutego i marca 1846 roku, które do historii przeszły jako rabacja galicyjska. Krwawe mordy, jakich chłopi dopuszczali się głównie na szlachcicach, ale także urzędnikach i księżach, pochłonęły blisko trzy tysiące ofiar. Tym, co najbardziej utkwiło inteligentom w pamięci było niespotykane okrucieństwo buntowników. Dość powiedzieć, że ulubionym narzędziem zbrodni, jakich dopuszczali się chłopi, była piła. Niespełna pięćdziesiąt lat po rabacji, jej wspomnienie wciąż jest żywe. Chociaż obydwie strony udają, że puścili ją w niepamięć, ta wciąż powraca w ich rozmowach. Nawet Pan Młody, który w utworze odgrywa rolę największego chłopomana, w rozmowie z Gospodarzem wspomina: „Myśmy wszystko zapomnieli; / mego dziadka piłą rżnęli…”. Symbolicznym przywódcą rabacji był Jakub Szela, którego Upiór ukazuje się Dziadowi, który jako jeden z nielicznych weselników pamięta czasy krwawych zamieszek, i co więcej wspomina je z rozrzewnieniem. Wspomnienie rzezi galicyjskiej pełni w utworze z jednej strony rolę przestrogi, a z drugiej strony dowód na siłę chłopów.
strona: - 1 - - 2 -
Jak przeszłość kształtuje relacje między inteligencją i chłopami w "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimWydarzenia z przeszłości mają bardzo widoczny wpływ na relacje pomiędzy inteligencją a chłopami. Wspomniane wydarzenia mają przede wszystkim wydźwięk negatywny, jednak przez obydwie grupy odbierane są w inny sposób, co często jest przyczyną niezgody. Chociaż nie dochodzi do otwartego konfliktu pomiędzy chłopami a szlachcicami, to atmosfera panująca w izbie weselnej jest napięta i niejednokrotnie iskrzy między bohaterami.
Zasadniczą kością niezgody są wydarzenia z lutego i marca 1846 roku, które do historii przeszły jako rabacja galicyjska. Krwawe mordy, jakich chłopi dopuszczali się głównie na szlachcicach, ale także urzędnikach i księżach, pochłonęły blisko trzy tysiące ofiar. Tym, co najbardziej utkwiło inteligentom w pamięci było niespotykane okrucieństwo buntowników. Dość powiedzieć, że ulubionym narzędziem zbrodni, jakich dopuszczali się chłopi, była piła. Niespełna pięćdziesiąt lat po rabacji, jej wspomnienie wciąż jest żywe. Chociaż obydwie strony udają, że puścili ją w niepamięć, ta wciąż powraca w ich rozmowach. Nawet Pan Młody, który w utworze odgrywa rolę największego chłopomana, w rozmowie z Gospodarzem wspomina: „Myśmy wszystko zapomnieli; / mego dziadka piłą rżnęli…”. Symbolicznym przywódcą rabacji był Jakub Szela, którego Upiór ukazuje się Dziadowi, który jako jeden z nielicznych weselników pamięta czasy krwawych zamieszek, i co więcej wspomina je z rozrzewnieniem. Wspomnienie rzezi galicyjskiej pełni w utworze z jednej strony rolę przestrogi, a z drugiej strony dowód na siłę chłopów.
strona: - 1 - - 2 -