Jesteś w:
Mistrz i Małgorzata
Michaił Bułhakow w powieści „Mistrz i Małgorzata” porusza problem zła i jego natury. Najtrafniej problematyka ta została ujęta w jednej z wypowiedzi Wolanda skierowanej do Mateusza Lewity: „Bądź tak uprzejmy i spróbuj przemyśleć następujący problem – na co by się zdało twoje dobro, gdyby nie istniało zło, i jak by wyglądała ziemia, gdyby z niej zniknęły cienie? Przecież cienie rzucają przedmioty i ludzie. Oto cień mojej szpady. Ale są również cienie drzew i cienie istot żywych. A może chcesz złupić całą kulę ziemską, usuwając z jej powierzchni wszystkie drzewa i wszystko, co żyje, ponieważ masz taką fantazję, żeby się napawać niezmąconą światłością. Jesteś głupi.”
Woland zauważa, że istnienie jedynie dobra - „światłości” byłoby niedorzecznością, bo nie dałoby się go dostrzec, trudno byłoby je odróżnić i nazwać, musi zatem istnieć jego przeciwieństwo, kontrast. Tym kontrastem – tłem jest zło. Fabuła powieści udowadnia, że nawet w „świecie piekieł” istnieje pewna „moralność” i porządek, wśród których sprawiedliwość jest podstawą ich utrzymania, co dodatkowo potwierdza koegzystencję dobra i zła.
Motyw dobra i zła w „Mistrzu i Małgorzacie”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimMichaił Bułhakow w powieści „Mistrz i Małgorzata” porusza problem zła i jego natury. Najtrafniej problematyka ta została ujęta w jednej z wypowiedzi Wolanda skierowanej do Mateusza Lewity: „Bądź tak uprzejmy i spróbuj przemyśleć następujący problem – na co by się zdało twoje dobro, gdyby nie istniało zło, i jak by wyglądała ziemia, gdyby z niej zniknęły cienie? Przecież cienie rzucają przedmioty i ludzie. Oto cień mojej szpady. Ale są również cienie drzew i cienie istot żywych. A może chcesz złupić całą kulę ziemską, usuwając z jej powierzchni wszystkie drzewa i wszystko, co żyje, ponieważ masz taką fantazję, żeby się napawać niezmąconą światłością. Jesteś głupi.”
Woland zauważa, że istnienie jedynie dobra - „światłości” byłoby niedorzecznością, bo nie dałoby się go dostrzec, trudno byłoby je odróżnić i nazwać, musi zatem istnieć jego przeciwieństwo, kontrast. Tym kontrastem – tłem jest zło. Fabuła powieści udowadnia, że nawet w „świecie piekieł” istnieje pewna „moralność” i porządek, wśród których sprawiedliwość jest podstawą ich utrzymania, co dodatkowo potwierdza koegzystencję dobra i zła.