Jesteś w: Biblia

Psalm jako gatunek

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Gatunek psalmu nawiązuje do dawnego odtwarzania słów biblijnych, którym często towarzyszyła muzyka. Słowo „psalmus” po łacinie znaczy tyle co śpiew i trącanie strun instrumentu o nazwie „psalterion”. Psalm bezpośrednio wywodzi się z hebrajskich pieśni modlitewno-hymnicznych. Psalm to rodzaj pieśni religijnej o podniosłym, uroczystym charakterze. Adresatem pieśni jest zazwyczaj Bóg. Wśród licznych psalmów możemy wyróżnić: dziękczynne, błagalne, pokutne, prorocze, pochwalne, patriotyczne, żałobne.

W Biblii odnajdujemy zbiór stu pięćdziesięciu psalmów („Księga Psalmów”), które powstawały od XI do III wieku p.n.e. Mają one różnorodny charakter: pochwalny, dziękczynny, błagalny, pokutny, żałobny, proroczy. Tradycyjnie przypisuje się ich autorstwo królowi Izraela Dawidowi. Ze względu na swój poetycki charakter były one tłumaczone przez wielu późniejszych poetów. W polskiej tradycji za najlepsze transformacje biblijnych pieśni uchodzi „Psałterz Dawidów” Jana Kochanowskiego, a także przekłady Leśmiana, czy współczesne Czesława Miłosza. Na stałe psalmy weszły do chrześcijańskiego obrządku liturgicznego. Muzykę do psalmów komponowali: O. di Lasso, G.P. da Palestrina, M. Gomółka, F. Schubert, F. Liszt, I. Strawinski, P. Honegger, K. Penderecki i inni.

Zbiór psalmów, przeznaczonych do odśpiewania na danym nabożeństwie, nazywa się psalmodią. Fabuła jest uschematyzowana i uboga w realia. Interpretacja utworu wymaga przejścia od znaczenia dosłownego do znaczenia alegorycznego lub symbolicznego.



  Dowiedz się więcej