Jesteś w:
Motyw zjaw, duchów, upiorów
Metafizyka – mimo że wciąż poddawana krytyce z pozycji scjentystycznych i empirystycznych, stanowi nieodłączny element kultury ludów całego świata. Termin ten obejmuje wszystko, co wykracza poza granice fizyczności, oznacza filozofię zmierzającą do poznania „istoty rzeczy”. Świat metafizyczny obejmuje więc niezliczone postacie nadprzyrodzone, pełniące określoną rolę w kulturze, w której powstały.
Motyw istot i zjawisk nadprzyrodzonych czy metafizycznych pojawia się na maturze dość często. Pośród nich możemy odnaleźć wizje i sny, a także takie nadnaturalne postaci, jak zjawy, duchy, upiory, mary, demony, wampiry itp. Istoty i zjawiska nadprzyrodzone. Na wybranych przykładach omów funkcje, jakie pełnią w literaturze.
Duch to w ogólnym rozumieniu niematerialna rozumna istota – Bóg lub bogowie, anioły, demony, duchy osób zmarłych. Upiory są formą pośrednią egzystującą między światem ludzkim a boskim – czysto duchowym. Przypisuje się im dwa rodzaje pochodzenia: związane z osobami, które w sposób nietypowy i gwałtowny straciły życie oraz pochodzenie biorące swój początek ze sfery nadprzyrodzonej, często łączonej z określoną mocą. Jako widma ludzi zmarłych błąkają się po świecie, szukając ukojenia swoich męczarni. Sposoby przedstawiania demonów odzwierciedlały lęki oraz niebezpieczeństwa grożące człowiekowi, ale także nadzieje i sposoby obrony przed zagrożeniami. W wierzeniach starosłowiańskich istniało kilkadziesiąt rodzajów demonów, na przykład: żmije – powietrzne smoki, zamieszkujące czarne chmury, zmory – złośliwe dusze żyjących, które w czasie snu opuszczały ciało, upiory, czyli wampiry – nieśmiertelne istoty w ludzkiej postaci żywiące się krwią, licha – demony lasu, a także strzygi, czarty, chochoły, rusałki, niziołki i wiele innych.
strona: - 1 - - 2 -
Motyw zjaw, duchów, upiorów - wprowadzenie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimMetafizyka – mimo że wciąż poddawana krytyce z pozycji scjentystycznych i empirystycznych, stanowi nieodłączny element kultury ludów całego świata. Termin ten obejmuje wszystko, co wykracza poza granice fizyczności, oznacza filozofię zmierzającą do poznania „istoty rzeczy”. Świat metafizyczny obejmuje więc niezliczone postacie nadprzyrodzone, pełniące określoną rolę w kulturze, w której powstały.
Motyw istot i zjawisk nadprzyrodzonych czy metafizycznych pojawia się na maturze dość często. Pośród nich możemy odnaleźć wizje i sny, a także takie nadnaturalne postaci, jak zjawy, duchy, upiory, mary, demony, wampiry itp. Istoty i zjawiska nadprzyrodzone. Na wybranych przykładach omów funkcje, jakie pełnią w literaturze.
Duch to w ogólnym rozumieniu niematerialna rozumna istota – Bóg lub bogowie, anioły, demony, duchy osób zmarłych. Upiory są formą pośrednią egzystującą między światem ludzkim a boskim – czysto duchowym. Przypisuje się im dwa rodzaje pochodzenia: związane z osobami, które w sposób nietypowy i gwałtowny straciły życie oraz pochodzenie biorące swój początek ze sfery nadprzyrodzonej, często łączonej z określoną mocą. Jako widma ludzi zmarłych błąkają się po świecie, szukając ukojenia swoich męczarni. Sposoby przedstawiania demonów odzwierciedlały lęki oraz niebezpieczeństwa grożące człowiekowi, ale także nadzieje i sposoby obrony przed zagrożeniami. W wierzeniach starosłowiańskich istniało kilkadziesiąt rodzajów demonów, na przykład: żmije – powietrzne smoki, zamieszkujące czarne chmury, zmory – złośliwe dusze żyjących, które w czasie snu opuszczały ciało, upiory, czyli wampiry – nieśmiertelne istoty w ludzkiej postaci żywiące się krwią, licha – demony lasu, a także strzygi, czarty, chochoły, rusałki, niziołki i wiele innych.
strona: - 1 - - 2 -
| Dowiedz się więcej | |