Jesteś w:
Świętoszek
Komedia Moliera „Świętoszek” w Polsce miała bardzo wiele inscenizacji. Grywano ją chętnie w okresie międzywojennym. Ze znanych inscenizacji można wymienić tu spektakl wystawiany w Teatrze Polskim w Warszawie w roku 1925, w reżyserii Aleksandra Zelwerowicza. Scenografię zrobił do niego Karol Frycz.
Inna wybitna realizacja tej komedii miała miejsce w 1933 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie. Reżyserem był Ludwik Solski. Dekorację zaprojektował Stanisław Śliwiński. Solski sam zagrał Tartuffe'a.
„Świętoszek” jest komedią, która po wojnie natychmiast trafiła na deski teatru. Już w czerwcu 1945 roku wystawił ją Teatr Wojska Polskiego w Łodzi. Jeszcze raz Aleksander Zelwerowicz podjął się reżyserii. Scenografię zrobili Stanisław Teisseyre i Adam Gerżabek. Spektakl miał oprawę muzyczną autorstwa Mieczysława Mierzejewskiego. Za przykładem Zelwerowicza poszedł Karol Frycz. W 1946 roku wyreżyserował „Świętoszka” i zrobił do niego dekoracje w Teatrze Miejskim im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
Za tymi realizacjami posypały się kolejne spektakle. W latach 40- tych, 50- tych i 60- tych grywano tę komedię bardzo często.
W latach siedemdziesiątych jej popularność nieco spadła. Niemniej jednak, to właśnie w roku 1971 Telewizja Polska zarejestrowała spektakl w reżyserii Zygmunta Hubnera ze scenografią Jana Banuchy. Znakomita obsada tej sztuki / Tadeusz Łomnicki, Wanda Łuczycka, Mirosława Dubrawska, Anna Seniuk, Ewa Szykulska, Gustaw Lutkiewicz, Jerzy Kamas, Andrzej Seweryn, Olgierd Łukaszewicz, Sławomir Lindner, Henryk Rozen / i świetna gra aktorska spowodowały, że po dziś dzień jest ona chętnie oglądana.
„Świętoszek” Moliera – inscenizacje
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimKomedia Moliera „Świętoszek” w Polsce miała bardzo wiele inscenizacji. Grywano ją chętnie w okresie międzywojennym. Ze znanych inscenizacji można wymienić tu spektakl wystawiany w Teatrze Polskim w Warszawie w roku 1925, w reżyserii Aleksandra Zelwerowicza. Scenografię zrobił do niego Karol Frycz.
Inna wybitna realizacja tej komedii miała miejsce w 1933 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie. Reżyserem był Ludwik Solski. Dekorację zaprojektował Stanisław Śliwiński. Solski sam zagrał Tartuffe'a.
„Świętoszek” jest komedią, która po wojnie natychmiast trafiła na deski teatru. Już w czerwcu 1945 roku wystawił ją Teatr Wojska Polskiego w Łodzi. Jeszcze raz Aleksander Zelwerowicz podjął się reżyserii. Scenografię zrobili Stanisław Teisseyre i Adam Gerżabek. Spektakl miał oprawę muzyczną autorstwa Mieczysława Mierzejewskiego. Za przykładem Zelwerowicza poszedł Karol Frycz. W 1946 roku wyreżyserował „Świętoszka” i zrobił do niego dekoracje w Teatrze Miejskim im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
Za tymi realizacjami posypały się kolejne spektakle. W latach 40- tych, 50- tych i 60- tych grywano tę komedię bardzo często.
W latach siedemdziesiątych jej popularność nieco spadła. Niemniej jednak, to właśnie w roku 1971 Telewizja Polska zarejestrowała spektakl w reżyserii Zygmunta Hubnera ze scenografią Jana Banuchy. Znakomita obsada tej sztuki / Tadeusz Łomnicki, Wanda Łuczycka, Mirosława Dubrawska, Anna Seniuk, Ewa Szykulska, Gustaw Lutkiewicz, Jerzy Kamas, Andrzej Seweryn, Olgierd Łukaszewicz, Sławomir Lindner, Henryk Rozen / i świetna gra aktorska spowodowały, że po dziś dzień jest ona chętnie oglądana.
| Dowiedz się więcej | |