Jesteś w: Świętoszek

„Świętoszek” jako komedia charakterów

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Molier swoją komedię „Świętoszek” oparł na konflikcie charakterów. Dzięki temu stworzył nieśmiertelne typy ludzkie. Po dziś dzień jego postacie są żywe. Oszust często wygląda jak Tartuffe – by pozyskać czyjeś zaufanie udaje kogoś, kim nie jest. W przypadku Tartuffe'a jest to fałszywa pobożność i surowe obyczaje. W czasach, gdy komedia powstała, demonstrowanie własnej religijności i moralności ogólnie było dobrze widziane.

Nic więc dziwnego, że szczerze pobożny Orgon chce mieć przewodnika duchowego, który wskazywałby mu właściwą drogę postępowania. Z tego powodu sprowadza do domu Tartuffe'a, który pod względem religijności i moralności wydaje mu się doskonały. Tłumaczenia całej rodziny, że Tartuffe jest zwykłym oszustem uważa za złośliwe oczernianie. Poza tym, dlaczego miałby wierzyć ludziom, których niedoskonałość jest widoczna?

Awanturnicza Pani Pernelle już na samym wstępie sztuki wytyka całej rodzinie Orgona wady. Okazuje się, że żona Orgona Elmira lubi życie towarzyskie i ładne stroje; jej brat Kleant niewykluczone, że jest libertynem; dzieci Orgona – Marianna i Damis są, najogólniej mówiąc nieodpowiedzialne; pokojówka Doryna w impertynencki sposób wtrąca się we wszystko. Można to uznać za złośliwości starszej pani ale być może jakieś ziarno prawdy w tym tkwi.


W każdym razie, Orgon życzy sobie, by w jego domu ktoś pilnował porządku. Tartuffe, według niego jest najbardziej odpowiednią osobą do tego zadania.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej