Jesteś w:
Świętoszek
Komizm jest to kategoria estetyczna. W ten sposób określa się właściwości zjawisk zdolnych wywołać wesołość i śmiech. Dotyczy też okoliczności, które pobudzają do śmiechu. Ogólnie można powiedzieć, że polega to na ujawnieniu zaskakujących sprzeczności i kontrastów w trakcie przedstawienia odbiorcy osób i sytuacji.
Istnieją dwie podstawowe formy komizmu, w których mieszczą się różne odmiany komizmu.
Jest komizm elementarny / najprostszy / i komizm złożony, odwołujący się do refleksji. Sztuka określana mianem komedii operuje wszystkimi tymi środkami.
Autor komedii, by rozbawić widzów stosuje różne odmiany komizmu.
1. Komizm sytuacyjny – polega na stworzeniu sytuacji, w której niezwykłe okoliczności zmuszają bohaterów do zachowań śmiesznych i komicznych. W „Świętoszku” Moliera najzabawniejszą sceną opartą na komizmie sytuacyjnym jest scena, gdy Tartuffe uwodzi Elmirę a Orgon siedzi ukryty pod stołem.
2. Komizm postaci – polega na umiejętnym dobraniu typów bohaterów. Chodzi o uwypuklenie pewnych cech charakteru / np. chciwość, głupota /. Odbiorcę bawi kreacja danej postaci lub jej przygody związane z charakterem. W komedii „Świętoszek” komizm postaci ujawnia się przede wszystkim w osobach protagonistów – Tartuffe'a i Orgona, ale i Pani Pernell bawi widza swoim zrzędliwym i złośliwym charakterem.
3. Komizm językowy nazywany inaczej słownym – są to żart, dowcip, zabawne dialogi, żartobliwe powiedzonka bohaterów sztuki. „Świętoszek” pełen jest dowcipu tego rodzaju.
strona: - 1 - - 2 -
Komizm w „Świętoszku” Moliera
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimKomizm jest to kategoria estetyczna. W ten sposób określa się właściwości zjawisk zdolnych wywołać wesołość i śmiech. Dotyczy też okoliczności, które pobudzają do śmiechu. Ogólnie można powiedzieć, że polega to na ujawnieniu zaskakujących sprzeczności i kontrastów w trakcie przedstawienia odbiorcy osób i sytuacji.
Istnieją dwie podstawowe formy komizmu, w których mieszczą się różne odmiany komizmu.
Jest komizm elementarny / najprostszy / i komizm złożony, odwołujący się do refleksji. Sztuka określana mianem komedii operuje wszystkimi tymi środkami.
Autor komedii, by rozbawić widzów stosuje różne odmiany komizmu.
1. Komizm sytuacyjny – polega na stworzeniu sytuacji, w której niezwykłe okoliczności zmuszają bohaterów do zachowań śmiesznych i komicznych. W „Świętoszku” Moliera najzabawniejszą sceną opartą na komizmie sytuacyjnym jest scena, gdy Tartuffe uwodzi Elmirę a Orgon siedzi ukryty pod stołem.
2. Komizm postaci – polega na umiejętnym dobraniu typów bohaterów. Chodzi o uwypuklenie pewnych cech charakteru / np. chciwość, głupota /. Odbiorcę bawi kreacja danej postaci lub jej przygody związane z charakterem. W komedii „Świętoszek” komizm postaci ujawnia się przede wszystkim w osobach protagonistów – Tartuffe'a i Orgona, ale i Pani Pernell bawi widza swoim zrzędliwym i złośliwym charakterem.
3. Komizm językowy nazywany inaczej słownym – są to żart, dowcip, zabawne dialogi, żartobliwe powiedzonka bohaterów sztuki. „Świętoszek” pełen jest dowcipu tego rodzaju.
strona: - 1 - - 2 -
| Dowiedz się więcej | |