Jesteś w: Chłopcy z Placu Broni

Geneza „Chłopców z Placu Broni”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Ferenc Molnar ukończył studia w Genewie w roku 1900. Już wówczas był poczytnym reportażystą, którego teksty pojawiały się na łamach prasy węgierskiej oraz zagranicznej. Po ukończeniu studiów powrócił do Budapesztu. Ferenc oprócz tego, że był ceniony za dobre teksty, był również znany z dość wystawnego, a wręcz hulaszczego życia.

Molnar związał się z budapesztańską cyganerią i po całych dniach przesiadywał w kawiarni „New York”, utrzymując się wyłącznie z pisania. W roku 1906 Molnara odnalazł jego stary profesor literatury z gimnazjum – Kornel Krupp i poprosił młodego dziennikarza, by ten wspomógł w jakiś sposób gazetkę szkolną. Molnar zgodził się i rozpoczął pisać odcinki powieści dla młodzieży, którą nazwano „Chłopcy z ulicy Pawła”.

W powieści tej Molnar zawarł widoczną aluzję do sytuacji polityczno-społecznej jaka była w ówczesnym cesarstwie Austro-Węgier. W tym czasie bowiem ponownie pojawiły się hasła odzyskania niepodległości przez Węgry. Chłopcy walczący o swój plac są symbolem dążących do niepodległości Węgrów, a ich walka jest walką o niepodległość ojczyzny Molnara. Pisząc powieść, Molnar nie zaprzestał swojego hulaszczego życia i szybko popadł w długi. Aby spłacić długi karciane, które były traktowane jako długi honorowe, sprzedał prawa do powieści wydawnictwu „Franklin” za 1000 koron. Powieść szybko zdobyła popularność i przyniosła wydawcy wielkie zyski. Ferenc Molnar za powieść nie otrzymał ani korony więcej.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej