Jesteś w:
Gloria victis
Jagmin to przystojny młodzieniec mieszkający na Polesiu litewskim. Miał wyniosłą postawę, czarne włosy i czarny, iskrzący się wzrok. Przyrównany zostaje do antycznego Herkulesa, a jego rysy przywodzą na myśl postać rzymskiego wodza i polityka – Scypiona: „Na czele jazdy wybór wodza postawił młodzieńca o postawie wyniosłej i czarnym, iskrzącym się oku. Młody Herkules z kształtów, Scypio rzymski z rysów. Rodzinny dom jego stał niezbyt stąd daleko od podstaw do szczytu opleciony bluszczem, otoczony gęstwiną drzew odwiecznych, rozłogiem pól żyznych. Spod zielonych bluszczów wyszedł, tutaj przybył i z posłuszeństwem dziecka, z pośpiechem kochanka biegł na swym strojnym, ognistym arabie […]”. Był szlachcicem, o czym świadczy noszony przez niego rodowy pierścień.
Przyjaźnił się z niepozornym Marysiem i jego siostrą. Z Anielą łączy go głębsze uczucie. Zobowiązał się wobec niej do opieki nad jej bratem. Podczas walk powstańczych Jagmin dowodził oddziałem konnym. Wykazywał się męstwem i odwagą. Umarł podczas starcia z Rosjanami, pragnąc ocalić Marysia i innych rannych powstańców.
Jagmin – charakterystyka
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimJagmin to przystojny młodzieniec mieszkający na Polesiu litewskim. Miał wyniosłą postawę, czarne włosy i czarny, iskrzący się wzrok. Przyrównany zostaje do antycznego Herkulesa, a jego rysy przywodzą na myśl postać rzymskiego wodza i polityka – Scypiona: „Na czele jazdy wybór wodza postawił młodzieńca o postawie wyniosłej i czarnym, iskrzącym się oku. Młody Herkules z kształtów, Scypio rzymski z rysów. Rodzinny dom jego stał niezbyt stąd daleko od podstaw do szczytu opleciony bluszczem, otoczony gęstwiną drzew odwiecznych, rozłogiem pól żyznych. Spod zielonych bluszczów wyszedł, tutaj przybył i z posłuszeństwem dziecka, z pośpiechem kochanka biegł na swym strojnym, ognistym arabie […]”. Był szlachcicem, o czym świadczy noszony przez niego rodowy pierścień.
Przyjaźnił się z niepozornym Marysiem i jego siostrą. Z Anielą łączy go głębsze uczucie. Zobowiązał się wobec niej do opieki nad jej bratem. Podczas walk powstańczych Jagmin dowodził oddziałem konnym. Wykazywał się męstwem i odwagą. Umarł podczas starcia z Rosjanami, pragnąc ocalić Marysia i innych rannych powstańców.