Jesteś w: Balladyna

„Balladyna” - najważniejsze cytaty

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Fragment Wstępu do „Balladyny”
„Wychodzi na świat Balladyna z ariostycznym uśmiechem na twarzy, obdarzona wewnętrzną siłą urągania się z tłumu ludzkiego, z porządku i ładu, jakim się wszystko dzieje na świecie, z nieprzewidzianych owoców, które wydają drzewa ręką ludzi szczepione. Niech naprawiacz wszelkiego bezprawia Kirkor pada ofiarą swoich czystych zamiarów; niech Grabiec miłuje kuchnią Kirkora; niechaj powietrzna Goplana kocha się w rumianym chłopie, a sentymentalny Filon szuka umyślnie męczarni miłosnych i umarłej kochanki; niech tysiące anachronizmów przerazi śpiących w grobie historyków i kronikarzy (...)”

Rozmowa Pustelnika z Kirkorem na temat małżeństwa
Pustelnik
Więc ocenić
Ludzie nie mogą – ani wskazać którą
Weźmiesz dziewicę.

Kirkor
Te, co rozkwitały
Z dzieciństwa pączków, gdyś ty żył na świecie,
Są dziś pannami... czerwony li biały
Pączek na róży, taka będzie róża...
Przypomnij niegdyś najpiękniejsze dziecię,
Białą, jak w ręku anielskiego stróża
Kwiat lilijowy – niech jej słowik śpiewny zazdrości głosu, a synogarlica
Wiernością zrówna... gdzie taka dziewica,
Wskaż mi, o starcze? Mówią, że królewny
Słyną wdziękami?

Pustelnik
Nieba! to ród węża.
Żona zbrodniami podobna do męża,
Córki do ojca, a do matek syny;
Jak w jednym gnieździe skłębione gadziny.
O bogaj piorun! …
Akt I, scena 1

Rozmowa Filona z Pustelnikiem
Filon
z egzaltacją
O! Złote słońce! Drzewa ukochane!
O! ty strumieniu, który po kamykach
Z płaczącym szumem toczysz fale śklane!
Rozmiłowane w jęczących słowikach
Róże wiosenne! Z wami Filon skona!
Bo Filon marzył los Endymijona (…)
Akt I, scena 2



  Dowiedz się więcej