Jesteś w:
Potop
„A jam jest Zagłoba” – tak zwykle zapowiadał sam siebie Onufry Zagłoba herbu Wczele. Pogromca Kozaków, znawca dusz szlacheckich i magnackich, postrach wrogów Rzeczypospolitej. Jedna z najwspanialszych postaci literatury polskiej. W swoich wspomnieniach Henryk Sienkiewicz pisze, że pierwotnie tworzył postać Zagłoby jako drugoplanową. Jednak w miarę pisania powieści stała się ona popularna i… pierwszoplanowa.
Cechami wyróżniającymi Zagłobę jest zdrowy rozsądek, rozum oraz znajomość obyczajów. Oprócz tego to legendarny obżartuch i pijak. „Miodu, panie Michale” jest niemal kultowym zwrotem. Zdrowy rozsądek i spryt pozwalają Zagłobie to wyjść z największych opresji. Przykładem tego jest historia wiezienia do Birż pułkowników i Zagłoby pod eskortą dowodzoną przez Rocha Kowalskiego. Jego wywody o wuju wzbudzają i uśmiech i podziw.
Wspaniałą znajomość zachowań szlachty, wiedza o genealogicznych niuansach i znajomość psychologii sprawia, że Roch Kowalski nie ma szans nie zostać nabranym. Także magnat Lubomirski ulega Zagłobie. Zagłoba umiejętnie stosując pochlebstwa w sposób bardzo dowcipny i inteligentny przekonuje ambitnego magnata do podporządkowania się Stefanowi Czarnieckiemu.
Fragmentem „Potopu”, który charakteryzuje bohatera jest sprawowanie przez Zagłobę funkcji regimentarza. Napoleon mawiał, że każdy żołnierz nosi w plecaku marszałkowską buławę. Zagłoba woził ich kilka. Ten wieczny opój i żartowniś, postać dotąd nie znana jako dowódca okazuje się wspaniałym organizatorem. O skonfederowane chorągwie zgromadzone na Podlasiu dba jak o swoje włości - decyduje o wznoszeniu szańców, formowaniu piechoty, ściąganiu dział do obozu. Zagłoba podchodzi po gospodarsku do powierzonego mu urzędu.
strona: - 1 - - 2 -
Zagłoba – charakterystyka
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim„A jam jest Zagłoba” – tak zwykle zapowiadał sam siebie Onufry Zagłoba herbu Wczele. Pogromca Kozaków, znawca dusz szlacheckich i magnackich, postrach wrogów Rzeczypospolitej. Jedna z najwspanialszych postaci literatury polskiej. W swoich wspomnieniach Henryk Sienkiewicz pisze, że pierwotnie tworzył postać Zagłoby jako drugoplanową. Jednak w miarę pisania powieści stała się ona popularna i… pierwszoplanowa.
Cechami wyróżniającymi Zagłobę jest zdrowy rozsądek, rozum oraz znajomość obyczajów. Oprócz tego to legendarny obżartuch i pijak. „Miodu, panie Michale” jest niemal kultowym zwrotem. Zdrowy rozsądek i spryt pozwalają Zagłobie to wyjść z największych opresji. Przykładem tego jest historia wiezienia do Birż pułkowników i Zagłoby pod eskortą dowodzoną przez Rocha Kowalskiego. Jego wywody o wuju wzbudzają i uśmiech i podziw.
Wspaniałą znajomość zachowań szlachty, wiedza o genealogicznych niuansach i znajomość psychologii sprawia, że Roch Kowalski nie ma szans nie zostać nabranym. Także magnat Lubomirski ulega Zagłobie. Zagłoba umiejętnie stosując pochlebstwa w sposób bardzo dowcipny i inteligentny przekonuje ambitnego magnata do podporządkowania się Stefanowi Czarnieckiemu.
Fragmentem „Potopu”, który charakteryzuje bohatera jest sprawowanie przez Zagłobę funkcji regimentarza. Napoleon mawiał, że każdy żołnierz nosi w plecaku marszałkowską buławę. Zagłoba woził ich kilka. Ten wieczny opój i żartowniś, postać dotąd nie znana jako dowódca okazuje się wspaniałym organizatorem. O skonfederowane chorągwie zgromadzone na Podlasiu dba jak o swoje włości - decyduje o wznoszeniu szańców, formowaniu piechoty, ściąganiu dział do obozu. Zagłoba podchodzi po gospodarsku do powierzonego mu urzędu.
strona: - 1 - - 2 -