Jesteś w:
Potop
Babinicz posiada wiele zalet i jest przeciwieństwem Kmicica. Zaraz po modlitwie przed Obrazem Matki Boskiej rozmawia z księdzem Kordeckim, ostrzega go, że Szwedzi chcą zaatakować klasztor, potem wiernie broni Jasnej Góry, w końcu wysadza kolubrynę Szwedów, działo które powodowało najwięcej zniszczeń. Następnie dociera do króla Jana Kazimierza i opowiada mu o obronie Częstochowy oraz pomaga królowi wrócić do kraju. Podczas przeprawy przez góry Babinicz odpiera atak Szwedów na króla, ocala jego życie. Jadąc do pana Sapiehy zabiera ze sobą Annę Borzobohatą-Krasieńską na prośbę Zamoyskiego. W porę jednak orientuje się, że wszystko zostało wymyślone przez magnata, aby mógł porwać dziewczynę. Babinicz nie pozwała na to i zawozi ją bezpiecznie do pana Sapiehy. Następnie wykazuje się męstwem i odwagą w walce. Podchodzi oddziały Bogusława i wprowadza chaos wśród jego żołnierzy.
Kolejnym czynem godnym pochwały było uwolnienie swojego kompana i przyjaciela Soroki z rąk Radziwiłła. Gdy sytuacja wojenna jest trudna i Czarniecki potrzebuje pomocy, Babinicz nie waha się co zrobić, decyduje nie jechać do Taurogów po Oleńkę, ale ruszyć z Sapiehą bronić ojczyzny. Wsławia się w walkach o Warszawę, zdobywając jeden szaniec, z którego atakuje Szwedów. W pojedynku między nim a Bogusławem wygrywa, lecz nie zabija księcia. Na końcu ratuje od pewnej śmierci Billewiczów i Anusię oraz szlachtę laudańską, których zaatakował Sakowicz.
Na wieść o ataku wojsk Rakoczego i Węgier na południu Rzeczypospolitej ponownie rusza jej na ratunek. Na Litwę powraca ranny. Podczas mszy w upickim kościele Wołodyjowski i Zagłoba przywożą list od polskiego króla. Sławi on bohaterskie czyny Babinicza – Kmicica i w pełni go rehabilituje. Bohaterowi przebacza także ukochana Oleńka i wkrótce odbywa się ich ślub. Kmicic stał się niezłomnym przykładem obrońcy ojczyzny, przedkładającym obowiązki patriotyczno-wojskowe nad szczęście osobiste.
strona: - 1 - - 2 -
Losy Andrzeja Kmicica
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimBabinicz posiada wiele zalet i jest przeciwieństwem Kmicica. Zaraz po modlitwie przed Obrazem Matki Boskiej rozmawia z księdzem Kordeckim, ostrzega go, że Szwedzi chcą zaatakować klasztor, potem wiernie broni Jasnej Góry, w końcu wysadza kolubrynę Szwedów, działo które powodowało najwięcej zniszczeń. Następnie dociera do króla Jana Kazimierza i opowiada mu o obronie Częstochowy oraz pomaga królowi wrócić do kraju. Podczas przeprawy przez góry Babinicz odpiera atak Szwedów na króla, ocala jego życie. Jadąc do pana Sapiehy zabiera ze sobą Annę Borzobohatą-Krasieńską na prośbę Zamoyskiego. W porę jednak orientuje się, że wszystko zostało wymyślone przez magnata, aby mógł porwać dziewczynę. Babinicz nie pozwała na to i zawozi ją bezpiecznie do pana Sapiehy. Następnie wykazuje się męstwem i odwagą w walce. Podchodzi oddziały Bogusława i wprowadza chaos wśród jego żołnierzy.
Kolejnym czynem godnym pochwały było uwolnienie swojego kompana i przyjaciela Soroki z rąk Radziwiłła. Gdy sytuacja wojenna jest trudna i Czarniecki potrzebuje pomocy, Babinicz nie waha się co zrobić, decyduje nie jechać do Taurogów po Oleńkę, ale ruszyć z Sapiehą bronić ojczyzny. Wsławia się w walkach o Warszawę, zdobywając jeden szaniec, z którego atakuje Szwedów. W pojedynku między nim a Bogusławem wygrywa, lecz nie zabija księcia. Na końcu ratuje od pewnej śmierci Billewiczów i Anusię oraz szlachtę laudańską, których zaatakował Sakowicz.
Na wieść o ataku wojsk Rakoczego i Węgier na południu Rzeczypospolitej ponownie rusza jej na ratunek. Na Litwę powraca ranny. Podczas mszy w upickim kościele Wołodyjowski i Zagłoba przywożą list od polskiego króla. Sławi on bohaterskie czyny Babinicza – Kmicica i w pełni go rehabilituje. Bohaterowi przebacza także ukochana Oleńka i wkrótce odbywa się ich ślub. Kmicic stał się niezłomnym przykładem obrońcy ojczyzny, przedkładającym obowiązki patriotyczno-wojskowe nad szczęście osobiste.
strona: - 1 - - 2 -