Jesteś w:
Kamizelka
Nowela Prusa „Kamizelka” jest opowiadaniem narratora-obserwatora o sytuacji małżeństwa zamieszkującego pokój naprzeciw jego okien. Mąż pracuje jako urzędnik, zaś żona udziela lekcji, a wieczorami szyje. Mimo iż ciężko pracują ich sytuacja materialna jest zła. Ratuje ich wspólna miłość, zaufanie i szacunek. Akcja rozgrywa się w czasach współczesnych autorowi w jednej z czynszowych kamienic. Narrator podgląda życie młodej pary komentując kolejne etapy.
Początkowo małżeństwo miało nawet służącą, jednak ta szybko odeszła. Wkrótce zachorował mężczyzna i musiał zwolnić się z pracy. Kobieta zwiększyła swoje obowiązki, by utrzymać dom i opłacić lekarza. Okazało się, że stan mężczyzny pogardzał się z miesiąca na miesiąc. Małżonkowie starali się nie okazywać swego smutku i świadomości, że może nadejść najgorsze. Wspierali się i wzajemnie pocieszali.
Symbolem uczucia jakie łączyło parę stała się kamizelka – zwykły przedmiot, jednak w ich relacji bardzo znaczący. Narrator odkupił tę zniszczoną część garderoby od żydowskiego handlarza starzyzną. Przypominała mu ona o niezwykłej relacji łączącej parę. Mężczyzna nie chcąc martwić żony swym chudnięciem co dzień skracał pasek od kamizelki, zaś zona również starała się ulżyć w cierpieniu męża i każdej nocy skracała pasek nieszczęsnego ubrania... W rezultacie oboje oszukiwali siebie nawzajem w imię miłości.
Utwór narrator kończy słowami: „Nieba prawie już nie było nad ziemią. Padał tylko śnieg taki gęsty i zimny, że nawet w grobach marzły ludzkie popioły. Któż jednak powie, że za tymi chmurami nie ma słońca?...”. Choć historia małżeństwa nie kończy się happy Endem, choroba kończy się śmiercią, to jednak opowiadający daje nadzieję, że istnieje lepsza rzeczywistość, w której praca jest właściwie doceniana, a choroba nie zawsze oznacza wyrok śmierci. Chociaż taka rzeczywistość na razie jest odległa, kiedyś nastąpi, tak jak zza chmur zawsze kiedyś wychodzi słońce.
„Któż może powiedzieć czy za tymi chmurami nie ma słońca?” - pytanie uczyń mottem do odczytania „Kamizelki” Bolesława Prusa
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimNowela Prusa „Kamizelka” jest opowiadaniem narratora-obserwatora o sytuacji małżeństwa zamieszkującego pokój naprzeciw jego okien. Mąż pracuje jako urzędnik, zaś żona udziela lekcji, a wieczorami szyje. Mimo iż ciężko pracują ich sytuacja materialna jest zła. Ratuje ich wspólna miłość, zaufanie i szacunek. Akcja rozgrywa się w czasach współczesnych autorowi w jednej z czynszowych kamienic. Narrator podgląda życie młodej pary komentując kolejne etapy.
Początkowo małżeństwo miało nawet służącą, jednak ta szybko odeszła. Wkrótce zachorował mężczyzna i musiał zwolnić się z pracy. Kobieta zwiększyła swoje obowiązki, by utrzymać dom i opłacić lekarza. Okazało się, że stan mężczyzny pogardzał się z miesiąca na miesiąc. Małżonkowie starali się nie okazywać swego smutku i świadomości, że może nadejść najgorsze. Wspierali się i wzajemnie pocieszali.
Symbolem uczucia jakie łączyło parę stała się kamizelka – zwykły przedmiot, jednak w ich relacji bardzo znaczący. Narrator odkupił tę zniszczoną część garderoby od żydowskiego handlarza starzyzną. Przypominała mu ona o niezwykłej relacji łączącej parę. Mężczyzna nie chcąc martwić żony swym chudnięciem co dzień skracał pasek od kamizelki, zaś zona również starała się ulżyć w cierpieniu męża i każdej nocy skracała pasek nieszczęsnego ubrania... W rezultacie oboje oszukiwali siebie nawzajem w imię miłości.
Utwór narrator kończy słowami: „Nieba prawie już nie było nad ziemią. Padał tylko śnieg taki gęsty i zimny, że nawet w grobach marzły ludzkie popioły. Któż jednak powie, że za tymi chmurami nie ma słońca?...”. Choć historia małżeństwa nie kończy się happy Endem, choroba kończy się śmiercią, to jednak opowiadający daje nadzieję, że istnieje lepsza rzeczywistość, w której praca jest właściwie doceniana, a choroba nie zawsze oznacza wyrok śmierci. Chociaż taka rzeczywistość na razie jest odległa, kiedyś nastąpi, tak jak zza chmur zawsze kiedyś wychodzi słońce.
| Dowiedz się więcej | |