Jesteś w: Cierpienia młodego Wertera

Motyw szaleństwa w „Cierpieniach młodego Wertera”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Motyw obłędu w Niemczech pojawił się w epoce preromantyzmu, zwanego także okresem „burzy i naporu” (1767-1785), który charakteryzował się postawą buntu i ukazywaniem dramatu jednostki wybitnej. Goethe stworzył ten utwór, pod wpływem impulsu, jakim było samobójstwo przyjaciela a także nieszczęśliwa miłość do Charlotty Buff. W związku z tym portret obłąkanego, ukazany w „Cierpieniach młodego Wertera”, z pewnością wiele zawdzięcza zarówno czerpaniu inspiracji z życiorysu Goethego jak i realiom epoki, w której on tworzył.

Tytułowy bohater, Werter, po tajemniczym romansie, przenosi się na wieś, aby na łanie natury w samotności mógł powrócić do równowagi psychicznej. Wiedzie tam spokojne, beztroskie życie, zachwycając się prostymi wiejskimi ludźmi. Przy okazji zaproszenia na bal, Werter poznaje Lottę. Bohater zachwycał się wszystkim, co było z nią związane, mówił, że odnalazł w niej bratnią duszę, jednak miał także świadomość, że Lotta była zaręczona z Albertem. Od momentu poznania ukochanej, życie Wertera zmienia się diametralnie. Następuje szczęśliwy okres, spotkań z Lottą.

Bohater wiele czasu spędza na wspólnych spacerach i rozmowach z dziewczyną. Coraz bardziej angażuje się w związek, miłość w takim stopniu wypełnia jego umysł, że przestaje racjonalnie myśleć. Ważny dla Wertera staje się każde spojrzenie i gest ukochanej. Podczas dyskusji o uczuciach bohater, nie może opanować łez i opuszcza towarzystwo. Lotta ostrzega go, że zbyt emocjonalnie podchodzi do życia a to może go w przyszłości zgubić. Wertera zaczyna ogarniać szaleństwo miłosne, myśli o Locie stają się obsesją, natomiast ta traktuje go jako przyjaciela i powiernika sekretów. Skrajnie zmienne nastroje stają się dla niego udręką. Nie może słuchać czułego wyrażania się Lotty o Albercie.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej