Jesteś w: Cierpienia młodego Wertera

Werter – naiwny kochanek czy bohater tragiczny?

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

W utworze z okresu romantyzmu Johanna Wolfganga Goethego pod tytułem „Cierpienia Młodego Wertera” pojawia się kreacja cierpiącego kochanka. Powieść ta uważana jest za jedno z najważniejszych dzieł okresu „burzy i naporu”. Powieść ma charakter epistolarny, skonstruowana jest jako zbiór listów napisanych przez tytułowego Wertera. W listach adresowanych głównie do przyjaciela - Wilhelma - Werter wspomina chwile spędzone wiosce Wahlheim, gdzie poznał młodą i piękną kobietę - Lottę - w której zakochał się od pierwszego wejrzenia. Lotta jest jednak już zaręczona z niejakim Albertem. Widząc, iż nie może liczyć na nic więcej poza przyjaźnią Lotty, Werter postanowił wyjechać z Wahlheim. Po pewnym czasie, gdy dowiedział się o jej małżeństwie z Albertem postanowił powrócić do Wahlheim, gdzie Lotta ponownie go odrzuciła. Niespełniona miłość zdesperowanego młodzieńca sprawia, iż popełnia samobójstwo.

Werter to nie tylko nowy i zupełnie odrębny typ kochanka, ale także bohatera literackiego. Jest nim bohater romantyczny, którego cechują: niespełniona miłość, samotność, pesymizm, niezrozumienie przez otoczenie, wybitność jednostki, patrzenie na świat przez pryzmat poezji - Werter jest wykształcony i zaczytuje się w dziełach Homera czy Osjana będących odbiciem stanu jego duszy. Cechuje go: idealizm i indywidualizm, wybujała uczuciowość, zachwyt naturą, bunt i protest przeciwko światu i jego zasadom, Weltschmerz oraz myśli samobójcze. Z owych cech wynika także inne spojrzenie bohatera na miłość. Namiętność jaką Werter darzył Lottę to trudne i pełne przeszkód uczucie. Na drodze Wertera do szczęścia pojawia się bowiem Albert, a Werter nie chce być przyczyną rozstania narzeczonych: „Nie mogę się modlić: — Daj mi ją! — A jednak często zdaje mi się, że jest moją. Nie mogę się modlić: — Daj mi ją, — gdyż jest własnością innego.”
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej