Jesteś w:
Cierpienia młodego Wertera
„Cierpienia młodego Wertera” zaliczamy do powieści epistolarnej. Składają się na nią osiemdziesiąt cztery listy Wertera zakończone relacją o jego śmierci. Podzielone zostały na dwie części – w pierwszej odnajdujemy listy skierowane do przyjaciela Wilhelma od 4 maja do 10 września 1771 roku (z wyjątkiem krótkiego listu do Lotty z 26 lipca), zaś w drugiej od 20 października do 20 grudnia 1772 roku (listy do Wilhelma, Lotty i Alberta). Drugą część charakteryzują liki czasowe, ich rytm jest wolniejszy, co łączy się ze stanem psychicznym bohatera. W listach mamy do czynienia przede wszystkim z intymnymi wyznaniami ich autora oraz opisami jego stanu ducha. Korespondencja przedstawiona została z zachowaniem chronologii.
Listy zostały ułożone przez „wydawcę” według określonej koncepcji. Treść listów poprzedza nota od wydawcy i informacje o staraniach dotyczących gromadzenia listów. Spełnia ono dwie funkcje. Po pierwsze jest potwierdzeniem autentyczności rekonstruowanego dramatu bohatera, po wtóre określa krąg odbiorców, do którego dzieło jest skierowane. Należy wspomnieć także o motcie powieści, które zdradza jeden z głównych wątków tematycznych utworu. Utwór kończy relacja „wydawcy” z ostatnich dni bohatera. Pełni ona funkcję prezentacyjną – opisuje z zewnątrz przebieg ostatniej fazy rozgrywającego się dramatu oraz jest komentarzem. Część listów opatrzona jest komentarzami. Wszystko to składa się na autentyzm powieści.
strona: - 1 - - 2 -
Kompozycja „Cierpień młodego Wertera”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim„Cierpienia młodego Wertera” zaliczamy do powieści epistolarnej. Składają się na nią osiemdziesiąt cztery listy Wertera zakończone relacją o jego śmierci. Podzielone zostały na dwie części – w pierwszej odnajdujemy listy skierowane do przyjaciela Wilhelma od 4 maja do 10 września 1771 roku (z wyjątkiem krótkiego listu do Lotty z 26 lipca), zaś w drugiej od 20 października do 20 grudnia 1772 roku (listy do Wilhelma, Lotty i Alberta). Drugą część charakteryzują liki czasowe, ich rytm jest wolniejszy, co łączy się ze stanem psychicznym bohatera. W listach mamy do czynienia przede wszystkim z intymnymi wyznaniami ich autora oraz opisami jego stanu ducha. Korespondencja przedstawiona została z zachowaniem chronologii.
Listy zostały ułożone przez „wydawcę” według określonej koncepcji. Treść listów poprzedza nota od wydawcy i informacje o staraniach dotyczących gromadzenia listów. Spełnia ono dwie funkcje. Po pierwsze jest potwierdzeniem autentyczności rekonstruowanego dramatu bohatera, po wtóre określa krąg odbiorców, do którego dzieło jest skierowane. Należy wspomnieć także o motcie powieści, które zdradza jeden z głównych wątków tematycznych utworu. Utwór kończy relacja „wydawcy” z ostatnich dni bohatera. Pełni ona funkcję prezentacyjną – opisuje z zewnątrz przebieg ostatniej fazy rozgrywającego się dramatu oraz jest komentarzem. Część listów opatrzona jest komentarzami. Wszystko to składa się na autentyzm powieści.
strona: - 1 - - 2 -