Jesteś w:
Cierpienia młodego Wertera
„Cierpienia młodego Wertera” Johanna Wolfganga Goethego to historia życia i samobójczej śmierci romantycznego kochanka, który doświadczony nieszczęśliwą miłością, poddał się, ponieważ nie znalazł w sobie dość odwagi by walczyć o swoje uczucie. Autor kreuje tu postać młodzieńca o wyostrzonej wrażliwości, o wiecznie niespokojnym i nienasyconym sercu, skłonnego do egzaltacji. To artysta kreujący siebie i swoje życie. Jest wrażliwy na naturę i sztukę (dzieła Homera, „Pieśni Osjana”).
Werter to wrażliwy i czuły młodzieniec, który ma skłonność do rozpamiętywania przeszłości. Swoje uczucia wyraża w sposób teatralny i demonstracyjny, wewnętrznie jest rozchwiany. Werter jest nieszczęśliwie zakochanym człowiekiem, przeżywa wielką miłość do Lotty. Niezwykle wrażliwy, cierpi głęboko poetycko i melancholijnie. Czuje się osamotniony, niezrozumiany przez otaczających go ludzi. Przepełnia go głęboki ból istnienia i nie będąc w stanie odnaleźć się w świecie realnym, ucieka do sfery duchowej. Swoją egzystencję utożsamia jedynie z cierpieniem, źródłem którego jest nieszczęśliwa miłość. Życie, według niego, to niekończące się pasmo nieszczęść.
Świat jest dla Wertera więzieniem, które ogranicza człowieka, niszczy jego indywidualność. Sposobem ucieczki od cierpienie duszy i formą wyzwolenia staje się dla niego samobójstwo. Jest ono wyrazem buntu wobec otaczającej go rzeczywistości i niezgody na świat. Popełnia je, gdyż zabrakło mu odwagi by podjąć wyzwanie i stawić czoła przeciwnościom losu. Nie umiał w inny sposób poradzić sobie z bólem istnienia i niespełnioną miłością, która okazała się być dlań prawdziwym przekleństwem i życiową porażką.
Cechy bohatera werterycznego
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim„Cierpienia młodego Wertera” Johanna Wolfganga Goethego to historia życia i samobójczej śmierci romantycznego kochanka, który doświadczony nieszczęśliwą miłością, poddał się, ponieważ nie znalazł w sobie dość odwagi by walczyć o swoje uczucie. Autor kreuje tu postać młodzieńca o wyostrzonej wrażliwości, o wiecznie niespokojnym i nienasyconym sercu, skłonnego do egzaltacji. To artysta kreujący siebie i swoje życie. Jest wrażliwy na naturę i sztukę (dzieła Homera, „Pieśni Osjana”).
Werter to wrażliwy i czuły młodzieniec, który ma skłonność do rozpamiętywania przeszłości. Swoje uczucia wyraża w sposób teatralny i demonstracyjny, wewnętrznie jest rozchwiany. Werter jest nieszczęśliwie zakochanym człowiekiem, przeżywa wielką miłość do Lotty. Niezwykle wrażliwy, cierpi głęboko poetycko i melancholijnie. Czuje się osamotniony, niezrozumiany przez otaczających go ludzi. Przepełnia go głęboki ból istnienia i nie będąc w stanie odnaleźć się w świecie realnym, ucieka do sfery duchowej. Swoją egzystencję utożsamia jedynie z cierpieniem, źródłem którego jest nieszczęśliwa miłość. Życie, według niego, to niekończące się pasmo nieszczęść.
Świat jest dla Wertera więzieniem, które ogranicza człowieka, niszczy jego indywidualność. Sposobem ucieczki od cierpienie duszy i formą wyzwolenia staje się dla niego samobójstwo. Jest ono wyrazem buntu wobec otaczającej go rzeczywistości i niezgody na świat. Popełnia je, gdyż zabrakło mu odwagi by podjąć wyzwanie i stawić czoła przeciwnościom losu. Nie umiał w inny sposób poradzić sobie z bólem istnienia i niespełnioną miłością, która okazała się być dlań prawdziwym przekleństwem i życiową porażką.