Jesteś w:
Cierpienia młodego Wertera
Werter – główny bohater powieści Goethego, autor wszystkich listów, które składają się na treść utworu. To nadwrażliwy, kierujący się uczuciem młodzieniec, skłonny do życia w świecie fantazji i wyobraźni samotnik. Czuje się wyobcowany w społeczeństwie i niezrozumiały. Z powodu nieszczęśliwej miłości cierpi, odczuwa „ból istnienia” (Weltschmerz). To także artysta – rysuje, tłumaczy „Pieśni Osjana”, jest wrażliwy na sztukę i naturę. Ubiera się w niebieski frak, żółtą kamizelkę i brązowe buty ze sztylpami. Jest pesymistą, nie wierzy w sens istnienia. Nie potrafiąc poradzić sobie z trudną sytuacją i własnymi uczuciami decyduje się popełnić samobójstwo.
Lotta – Charlotta S., ukochana Wertera, narzeczona Alberta. To młoda kobieta o zgrabnej figurze i czarnych oczach. Kieruje się prostota i dobrocią, jest oczytana, nie boi wyrażać się własnych sądów. Opiekuje się swym rodzeństwem po śmierci matki, jest opanowana. Pozostaje wierna Albertowi, jednak nie potrafi zrezygnować ze związku z Werterem, z którym czuje „pokrewieństwo dusz”.
Albert - narzeczony Lotty, przyjaciel Wertera. Kocha Lottę i ufa jej, początkowo akceptuje obecność Wertera, jednak z czasem pragnie by Lotta zachowała dystans. Jest przeciwieństwem Wertera – to racjonalista, który twardo stąpa po ziemi i ciężko pracuje. W życiu kieruje się rozsądkiem, a nie emocjami. Lotcie daje poczucie bezpieczeństwa, stabilności, pewności jutra. Był człowiekiem czynnym i pracowitym.
Wilhelm – adresat listów Wertera i jego wielki przyjaciel. Pragnie pomóc nadawcy listów, doradza mu pracę u posła i opuszczenie Wahlheim.
Komisarz S. – ojciec Lotty i jej ośmiorga rodzeństwa, wdowiec, człowiek zacny, uczciwy, po śmierci Wertera organizuje jego pogrzeb.
Córka nauczyciela – Werter maluje portret jej dzieci, kobieta ma ich trojkę. Jej mąż wyjechał do Szwajcarii po spadek. Okazuje się, że wrócił z niczym, a jedno z dzieci kobiety umiera.
Parobek – młodzieniec, który jest na służbie u starszej od niego wdowy. Zakochuje się w kobiecie do szaleństwa. Gdy okazuje jej swoje uczucie zostaje wyrzucony ze służby. Z miłości zabija swego następcę, gdy dowiaduje się, że ma poślubić wdowę.
Henryk - młody chłopak, którego Werter poznaje, gdy błąka się wśród skał zbierając kwiaty dla ukochanej. Był pisarzem u ojca Lotty, nieszczęśliwie zakochanym w dziewczynie. Został wyrzucony z pracy, po czym popadł w melancholię. Z miłości popada w obłęd i trafia do domu wariatów. Opiekowała się nim matka.
Poseł - pracodawca Wertera, jest wymagający, pedantyczny i wiecznie niezadowolony z pracy swego podwładnego.
Hrabia C. - przyjaciel Wertera, który rozumie jego rozterki, potrafi wpłynąć na bohatera, jest arystokratą i obraca się w wyższych sferach.
Panna von B. - znajoma Wertera z czasów pracy w poselstwie, przypominała mu Lottę, choć miała niebieskie oczy, mieszkała wraz z bogatą ciotką, której nie darzyła sympatią.
Książę - generał, podziwiał talent Wertera, pozwolił mu zamieszkać przez kilka tygodni w swym myśliwskim zamku.
„Cierpienia młodego Wertera” – bohaterowie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimWerter – główny bohater powieści Goethego, autor wszystkich listów, które składają się na treść utworu. To nadwrażliwy, kierujący się uczuciem młodzieniec, skłonny do życia w świecie fantazji i wyobraźni samotnik. Czuje się wyobcowany w społeczeństwie i niezrozumiały. Z powodu nieszczęśliwej miłości cierpi, odczuwa „ból istnienia” (Weltschmerz). To także artysta – rysuje, tłumaczy „Pieśni Osjana”, jest wrażliwy na sztukę i naturę. Ubiera się w niebieski frak, żółtą kamizelkę i brązowe buty ze sztylpami. Jest pesymistą, nie wierzy w sens istnienia. Nie potrafiąc poradzić sobie z trudną sytuacją i własnymi uczuciami decyduje się popełnić samobójstwo.
Lotta – Charlotta S., ukochana Wertera, narzeczona Alberta. To młoda kobieta o zgrabnej figurze i czarnych oczach. Kieruje się prostota i dobrocią, jest oczytana, nie boi wyrażać się własnych sądów. Opiekuje się swym rodzeństwem po śmierci matki, jest opanowana. Pozostaje wierna Albertowi, jednak nie potrafi zrezygnować ze związku z Werterem, z którym czuje „pokrewieństwo dusz”.
Albert - narzeczony Lotty, przyjaciel Wertera. Kocha Lottę i ufa jej, początkowo akceptuje obecność Wertera, jednak z czasem pragnie by Lotta zachowała dystans. Jest przeciwieństwem Wertera – to racjonalista, który twardo stąpa po ziemi i ciężko pracuje. W życiu kieruje się rozsądkiem, a nie emocjami. Lotcie daje poczucie bezpieczeństwa, stabilności, pewności jutra. Był człowiekiem czynnym i pracowitym.
Wilhelm – adresat listów Wertera i jego wielki przyjaciel. Pragnie pomóc nadawcy listów, doradza mu pracę u posła i opuszczenie Wahlheim.
Komisarz S. – ojciec Lotty i jej ośmiorga rodzeństwa, wdowiec, człowiek zacny, uczciwy, po śmierci Wertera organizuje jego pogrzeb.
Córka nauczyciela – Werter maluje portret jej dzieci, kobieta ma ich trojkę. Jej mąż wyjechał do Szwajcarii po spadek. Okazuje się, że wrócił z niczym, a jedno z dzieci kobiety umiera.
Parobek – młodzieniec, który jest na służbie u starszej od niego wdowy. Zakochuje się w kobiecie do szaleństwa. Gdy okazuje jej swoje uczucie zostaje wyrzucony ze służby. Z miłości zabija swego następcę, gdy dowiaduje się, że ma poślubić wdowę.
Henryk - młody chłopak, którego Werter poznaje, gdy błąka się wśród skał zbierając kwiaty dla ukochanej. Był pisarzem u ojca Lotty, nieszczęśliwie zakochanym w dziewczynie. Został wyrzucony z pracy, po czym popadł w melancholię. Z miłości popada w obłęd i trafia do domu wariatów. Opiekowała się nim matka.
Poseł - pracodawca Wertera, jest wymagający, pedantyczny i wiecznie niezadowolony z pracy swego podwładnego.
Hrabia C. - przyjaciel Wertera, który rozumie jego rozterki, potrafi wpłynąć na bohatera, jest arystokratą i obraca się w wyższych sferach.
Panna von B. - znajoma Wertera z czasów pracy w poselstwie, przypominała mu Lottę, choć miała niebieskie oczy, mieszkała wraz z bogatą ciotką, której nie darzyła sympatią.
Książę - generał, podziwiał talent Wertera, pozwolił mu zamieszkać przez kilka tygodni w swym myśliwskim zamku.