Jesteś w:
Akademia pana Kleksa
„Akademia pana Kleksa” to powieść Jana Brzechwy przeznaczona dla dzieci i młodzieży. Historia przedstawiona w utworze widziana jest oczami dwunastoletniego chłopca, który opowiada o swym pobycie w Akademii, dlatego też możemy mówić w przypadku tego utworu o formie pamiętnika.
Powieść Brzechwy utrzymana jest w konwencji fantastyczno-baśniowej. Oznacza to, że przedstawione wydarzenia, mimo iż nadano im charakter prawdopodobieństwa, nie mogłyby się wydarzyć w realnym świecie. Ponadto w utworze przywołane zostają dobrze znane wszystkim baśnie, np. o dziewczynce z zapałkami Andersena. Na fantastykę w utworze składają się fantastyczne postaci – przede wszystkim pan Kleks ze swymi magicznymi umiejętnościami oraz postaci z innych bajek, magiczne przedmioty, jak powiększająca pompka, czy zdarzenia – wizyta Adasia w psim raju.
„Akademia” różni się jednak od typowej baśni, gdyż akcja dzieje się w świece współczesnym autorowi, a bohaterowie – chłopcy i ich profesor sprawiają wrażenie rzeczywistych. Mamy więc do czynienia z pozornym realizmem, który zostaje zburzony poprzez wprowadzenie elementów fantastycznych. Na fabułę składają się także inne baśnie – na przykład opowieść Mateusza o jego prawdziwym pochodzeniu i zamianie w ptaka.
Mimo pozornie mrocznego i nieszczęśliwego zakończenia (autor przekonuje nas, że wszystkie wydarzenia były fikcyjne) nastrój opowieści Brzechwy jest pogodny, przepełniony humorem, anegdotami, śmiechem bohaterów (humor słowny i sytuacyjny). Dzięki nagromadzeniu przygód lektura ta nie może się czytelnikowi nużyć.
Gatunek „Akademii pana Kleksa”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim„Akademia pana Kleksa” to powieść Jana Brzechwy przeznaczona dla dzieci i młodzieży. Historia przedstawiona w utworze widziana jest oczami dwunastoletniego chłopca, który opowiada o swym pobycie w Akademii, dlatego też możemy mówić w przypadku tego utworu o formie pamiętnika.
Powieść Brzechwy utrzymana jest w konwencji fantastyczno-baśniowej. Oznacza to, że przedstawione wydarzenia, mimo iż nadano im charakter prawdopodobieństwa, nie mogłyby się wydarzyć w realnym świecie. Ponadto w utworze przywołane zostają dobrze znane wszystkim baśnie, np. o dziewczynce z zapałkami Andersena. Na fantastykę w utworze składają się fantastyczne postaci – przede wszystkim pan Kleks ze swymi magicznymi umiejętnościami oraz postaci z innych bajek, magiczne przedmioty, jak powiększająca pompka, czy zdarzenia – wizyta Adasia w psim raju.
„Akademia” różni się jednak od typowej baśni, gdyż akcja dzieje się w świece współczesnym autorowi, a bohaterowie – chłopcy i ich profesor sprawiają wrażenie rzeczywistych. Mamy więc do czynienia z pozornym realizmem, który zostaje zburzony poprzez wprowadzenie elementów fantastycznych. Na fabułę składają się także inne baśnie – na przykład opowieść Mateusza o jego prawdziwym pochodzeniu i zamianie w ptaka.
Mimo pozornie mrocznego i nieszczęśliwego zakończenia (autor przekonuje nas, że wszystkie wydarzenia były fikcyjne) nastrój opowieści Brzechwy jest pogodny, przepełniony humorem, anegdotami, śmiechem bohaterów (humor słowny i sytuacyjny). Dzięki nagromadzeniu przygód lektura ta nie może się czytelnikowi nużyć.