Jesteś w: Szatan z siódmej klasy

Narracja i język „Szatana z siódmej klasy”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Narracja powieści Kornela Makuszyńskiego „Szatan z siódmej klasy” jest prowadzona z pozycji narratora, który wprawdzie nie należy do opisywanego przez niego świata, jednak wszystko o nim wie i jest wszechobecny. Dzięki temu narrator może opisywać świat z dystansem.

Nie można się jednak oprzeć wrażeniu, że darzy opisywane postacie pozytywne z sympatią, co sprawia, że również czytelnik przychylnym okiem patrzy na postępowania Adasia, czy też profesora Gąsowskiego. Sposób przedstawienia negatywnych postaci powieści jest zupełnie inny, w opisach narrator nie ukrywa nawet niechęci do nich. Narrator przyjmuje postawę gawędziarza, opisuje przygody w sposób, jakby był ich świadkiem. Jego pełen humoru język sprawia, że powieść czyta się bardzo lekko i przyjemnie.

Język narracji jest niewątpliwym atutem powieści – jest bardzo barwny, pełen dynamiki. Sprawia, ze akcja jest również bardzo dynamiczna i pełna zwrotów akcji. Dzięki temu powieść tą doskonale się czyta również w kilkadziesiąt lat po jej pierwszym wydaniu.



  Dowiedz się więcej