Jesteś w:
Bracia Lwie Serce
Astrid Lindgren napisała swoją powieść „Bracia Lwie Serce”, łącząc dwa gatunki literackie. Z jednej strony czytelnik otrzymuje powieść przygodową, gdzie poznaje przygody Jonatana oraz Karola Lwie Serce, a z drugiej strony przeniesiony jest w krainę baśni. Powieść ta jest epickim utworem napisanym prozą, przypominającym opowiadania o średniowiecznych przygodach rycerzy. Jest to utwór wielowątkowy, bardzo ważną rolę w powieści zajmuje narrator – który jest jednocześnie głównym jej bohaterem.
Astrid Lindgren umieściła w swoim utworze wiele elementów ze świata baśni. Nangijala to kraina nieokreślona w czasie, ani przestrzeni. Trudno mówić o Nangijali jako o konkretnym miejscu. Trudno nawet mówić o tej krainie jako o w ogóle miejscu. Nangijala jest bardziej czasem, czasem oczekiwania, czasem próby. Bardzo przypomina tu chrześcijański czyściec. W powieści występuje również Nangilima, jako nieokreślone miejsce, gdzie trafiają dobrzy ludzie po zakończeniu życia w Nangijali.
Kolejnym elementem ze świata fantastyki, który można znaleźć w utworze to baśniowe stwory – smoczyca Katla oraz wielki wąż Karm. Te stworzenia to typowe dla baśni elementy fantastyczne. Same postacie głównych bohaterów są rodem z baśni. Ich zestawienie na zasadzie przeciwieństw – Jonatan piękny, mądry i zdrowy – Karol chorobliwy, lękliwy, niezbyt urodziwy, to bardzo częste posunięcie, które jest spotkane w utworach fantastycznych.
Bardzo częstym motywem utworów fantastycznych jest odwieczna walka dobra ze złem. W większości baśni, które przecież są utworami fantastycznymi dobro zwycięża w ostatecznym rozrachunku zło, choć bardzo często, to zło ma olbrzymią przewagę, tak jak jest i w przypadku powieści Astrid Lindgren. Również zakończenie powieści jest typowe dla baśni – bracia trafiają do wspaniałej krainy Nangilimy, gdzie spotykają swoich poległych przyjaciół i są tam bardzo szczęśliwi, natomiast źli ludzie, tacy jak Tengil trafiają do miejsca zwanego Lokrume, gdzie nikogo już nie mogą gnębić.
Fantastyka w utworze „Bracia Lwie Serce”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimAstrid Lindgren napisała swoją powieść „Bracia Lwie Serce”, łącząc dwa gatunki literackie. Z jednej strony czytelnik otrzymuje powieść przygodową, gdzie poznaje przygody Jonatana oraz Karola Lwie Serce, a z drugiej strony przeniesiony jest w krainę baśni. Powieść ta jest epickim utworem napisanym prozą, przypominającym opowiadania o średniowiecznych przygodach rycerzy. Jest to utwór wielowątkowy, bardzo ważną rolę w powieści zajmuje narrator – który jest jednocześnie głównym jej bohaterem.
Astrid Lindgren umieściła w swoim utworze wiele elementów ze świata baśni. Nangijala to kraina nieokreślona w czasie, ani przestrzeni. Trudno mówić o Nangijali jako o konkretnym miejscu. Trudno nawet mówić o tej krainie jako o w ogóle miejscu. Nangijala jest bardziej czasem, czasem oczekiwania, czasem próby. Bardzo przypomina tu chrześcijański czyściec. W powieści występuje również Nangilima, jako nieokreślone miejsce, gdzie trafiają dobrzy ludzie po zakończeniu życia w Nangijali.
Kolejnym elementem ze świata fantastyki, który można znaleźć w utworze to baśniowe stwory – smoczyca Katla oraz wielki wąż Karm. Te stworzenia to typowe dla baśni elementy fantastyczne. Same postacie głównych bohaterów są rodem z baśni. Ich zestawienie na zasadzie przeciwieństw – Jonatan piękny, mądry i zdrowy – Karol chorobliwy, lękliwy, niezbyt urodziwy, to bardzo częste posunięcie, które jest spotkane w utworach fantastycznych.
Bardzo częstym motywem utworów fantastycznych jest odwieczna walka dobra ze złem. W większości baśni, które przecież są utworami fantastycznymi dobro zwycięża w ostatecznym rozrachunku zło, choć bardzo często, to zło ma olbrzymią przewagę, tak jak jest i w przypadku powieści Astrid Lindgren. Również zakończenie powieści jest typowe dla baśni – bracia trafiają do wspaniałej krainy Nangilimy, gdzie spotykają swoich poległych przyjaciół i są tam bardzo szczęśliwi, natomiast źli ludzie, tacy jak Tengil trafiają do miejsca zwanego Lokrume, gdzie nikogo już nie mogą gnębić.