Jesteś w: Medaliony

„Medaliony” jako miniatury

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

„Medaliony” Nałkowskiej to cykl ośmiu krótkich opowiadań, które łączy wspólna tematyka – ukazanie zbrodni hitlerowskiego reżimu. Należą one do małych form prozatorskich tzw. miniatur prozatorskich. Miniatury te zawierają w sobie elementy reportażowe – ukazują autentyczne wydarzenia, zawierają wypowiedzi ofiar i świadków tragicznych wydarzeń.

Na zwięzłość miniatur Nałkowskiej wpływ miało kilka czynników. Przede wszystkim autorka unika analizy psychologicznej postaci (co może dziwić, ze względu na kojarzenie Nałkowskiej z powieścią psychologiczną). Ogranicza się do krótkiego opisu ich zachowań, reakcji, wyglądu, sposobu mówienia, zgodnie z zasadą behawioralną. Częstym środkiem stylistycznym zastosowanym w „Medalionach” są przemilczenia. O niektórych uczuciach, przeżyciach dowiadujemy się nie wprost. Dzięki temu ekspresja została ograniczona do minimum.

Opisy w utworach są celowo oszczędne. Występują tam, gdzie jest to niezbędne – łączy się z wizerunkiem bohaterów, podkreśla tragizm sytuacji. Czasem autorka skupia się na szczególe, redukuje fakty. Rzetelne informacje odziera z subiektywnej oceny. Miniatury cechuje także prostota form literackiego wyrazu. Ponadto, co szczególnie widać w utworze „Dorośli i dzieci w Oświęcimiu” autorka pokazuje zdolność do syntezy. Jej wypowiedzi często podsumowuje zwięzła pointa.



  Dowiedz się więcej