Jesteś w: Medaliony

„Medaliony” – bohaterowie

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

W „Medalionach” możemy wyróżnić dwa zasadnicze typy bohaterów – jedni zostali ukazani w sposób zindywidualizowani – to świadkowie zbrodni lub ofiary niemieckiej ideologii faszystowskiej, drudzy ukazani zostali jako zbiorowość.

Zindywidualizowani bohaterowie wspominają o swym pochodzeniu, rodzinie, losach. Dotyczy to opowiadań: „Dno”, „Dwojra Zielona”, „Człowiek jest mocny”. Scharakteryzowani zostają poprzez odautorskiego narratora wskazującego na ich reakcje, gesty, sposób mówienia. Bohaterowie-narratorzy wypowiadają się o swych przeżyciach ze spokojem, czasem nie wiedzą o czym konkretnie mają mówić. To, co charakteryzuje ich wszystkich to psychiczne wypalenie. Żyjąc w świecie „odwróconego dekalogu” zatracili dawne wartości, nie przeżywają rozterek moralnych, nie potrafią odbudować międzyludzkich więzi. Na przykładzie takich bohaterów, jak gdańszczanin z opowiadania „Profesor Spanner”, możemy zauważyć jak bardzo wojna zniszczyła i wyjałowiła ludzką psychikę.

Poza bohaterami indywidualnymi ukazuje Nałkowska portrety zbiorowe. To przede wszystkim ofiary faszystowskiej ideologii – więźniowie lagrów, hitlerowskich więzień, ocaleni z Holocaustu Żydzi, którzy poznali czym jest hitlerowski terror i przymus pracy. Obok nich występują świadkowie zdarzeń, którzy relacjonują swoje wspomnienia z okresu wojny. To głównie młody gdańszczanin, który beznamiętnie opisuje proceder produkcji mydła z ludzkich ciał, to także „kobieta cmentarna”, która była świadkiem likwidacji warszawskiego getta. To także tłum ludzi, którzy obojętnie przechodzą obok Żydówki, która uciekła z transportu.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej