Jesteś w: Medaliony

Dwojra Zielona - streszczenie

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Nałkowska zauważa w sklepie spotyka kobietę, która pragnie kupić okulary lub sztuczne oko. Podczas wojny była więźniarką. Dostała pracę w żydowskim ambulatorium. Mimo to podkreśla, że czuje się samotna. Dalsza część rozmowy odbywa się w domu kobiety.

Wspomina, że przed wojną miała męża, szewca, z którym mieszkała na Stawkach. Po wybuchu konfliktu przeniesiono ją do Janowa Podlaskiego, zaś jej mąż trafił do lagru Małaszewicze. Następnie przeniesiono ją do Międzyrzeca, skąd po selekcji więźniów wywożono do Treblinki. Dwojra ukrywała się, tkwiło w niej pragnienie życia. Podczas zabawy sylwestrowej w 1943 roku straciła oko, gdy hitlerowcy urządzili sobie zabawę w strzelanie do ludzi. Pragnęła umrzeć, zgłosiła się do transportu do Majdanka. Tam raz została pobita, jak inne kobiety przez „esmankę” Brygidę. Była także świadkiem egzekucji młodej kobiety za próbę ucieczki.

Następnie pracowała po 12 godzin w fabryce amunicji w Skarżysku – Kamiennej. Mimo choroby nie opuściła żadnego dnia pracy. Złote zęby wyrwała sobie, by kupić chleb. Wkroczenie rosyjskich wojsk zastało ją w Częstochowie.



  Dowiedz się więcej