Jesteś w:
Ania z Zielonego Wzgórza
Anna Shirley w życiu kieruje się wyobraźnią i romantyzmem, które często prowadzą ją na manowce. Marzenia ciągle przerywają jej zajęcia czy rozmowy, odciągając ją od rzeczywistości i przenosząc we własny wyimaginowany świat. Ta ucieczka podoba się Ani, ale jej bogate życie wewnętrzne często wchodzi w konflikt z oczekiwaniami społeczności Avonlea. Pomysły dziewczyny prowadzą od drobnych katastrof w gospodarstwie domowym, takich jak pieczenie niejadalnego ciasta, do klęsk zagrażających życiu, takich jak utoniecie w stawie w trakcie recytacji wiersza.
Maryla nie poddaje się fantazji i wpaja Ani zasady dobrego wychowania oraz rozsądnego zachowania. Przestrzega obowiązujących w jej społeczności zasad, który powinny charakteryzować dobrze ułożone kobiety. Ania ma trudności ze zrozumieniem, dlaczego Maryla nie potrafi marzyć. Częściowo Maryla nie jest zdolna do wejścia w świat wyobraźni, a częściowo martwi się o Anię, myśląc że będzie ona wyobrażać sobie wiele wspaniałych rzeczy, a następnie przeżyje bolesne rozczarowanie, gdy rzeczywistość nie spełni jej oczekiwań.
Ania pragnie być posłuszna wobec Maryli i jej zasad, jednak czasem ulega swej dzikiej fantazji. Jednak w miarę dojrzewania panna Shirley rezygnuje ze skrajnego romantyzmu i znajduje kompromis między wyobraźnią a przyzwoitością.
Konflikt między wyobraźnią a oczekiwaniami społecznymi w „Ani z Zielonego Wzgórza”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimAnna Shirley w życiu kieruje się wyobraźnią i romantyzmem, które często prowadzą ją na manowce. Marzenia ciągle przerywają jej zajęcia czy rozmowy, odciągając ją od rzeczywistości i przenosząc we własny wyimaginowany świat. Ta ucieczka podoba się Ani, ale jej bogate życie wewnętrzne często wchodzi w konflikt z oczekiwaniami społeczności Avonlea. Pomysły dziewczyny prowadzą od drobnych katastrof w gospodarstwie domowym, takich jak pieczenie niejadalnego ciasta, do klęsk zagrażających życiu, takich jak utoniecie w stawie w trakcie recytacji wiersza.
Maryla nie poddaje się fantazji i wpaja Ani zasady dobrego wychowania oraz rozsądnego zachowania. Przestrzega obowiązujących w jej społeczności zasad, który powinny charakteryzować dobrze ułożone kobiety. Ania ma trudności ze zrozumieniem, dlaczego Maryla nie potrafi marzyć. Częściowo Maryla nie jest zdolna do wejścia w świat wyobraźni, a częściowo martwi się o Anię, myśląc że będzie ona wyobrażać sobie wiele wspaniałych rzeczy, a następnie przeżyje bolesne rozczarowanie, gdy rzeczywistość nie spełni jej oczekiwań.
Ania pragnie być posłuszna wobec Maryli i jej zasad, jednak czasem ulega swej dzikiej fantazji. Jednak w miarę dojrzewania panna Shirley rezygnuje ze skrajnego romantyzmu i znajduje kompromis między wyobraźnią a przyzwoitością.