Jesteś w: Nie-Boska komedia

Motyw szaleństwa w „Nie-Boskiej komedii”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

W dramacie Zygmunta Krasińskiego „Nie-Boska komedia” pojawia się motyw szaleństwa jako reakcja bohaterów na sytuacje, które przerastają ich. Z całą pewnością szalona jest Maria – żona hrabiego Henryka. Niespełnienie się w życiu rodzinnym powoduje, że Maria wpada w obłęd. Próbuje ona zostać poetką po to, by odzyskać uczucia Męża. Błaga również Boga o talent poetycki
dla syna, co ma mu zapewnić miłość ojca. Zdiagnozowana przez lekarza jako osoba, która wpadła w obłęd, umieszczona zostaje w domu obłąkanych. Tam miewa koszmarne wizje a wreszcie umiera w obecności Męża.

Syn hrabiego Henryka i Marii, Orcio również sprawia wrażenie dziecka chorego psychicznie. Jest wątły, ciągle zamyślony, układa jakieś strofy, przepowiada przyszłe zdarzenia i widuje ducha matki, z którym rozmawia. Jego stan pogarsza utrata wzroku. Lekarz twierdzi, że choroba chłopca wynika z dziedzicznego obciążenia. Hrabia Henryk obawia się ciągle o życie swojego syna.

Ale i sam hrabia Henryk jest na pewien sposób szalony. Romantyczne wizje, za którymi goni odrywają go od normalnego życia i powodują, że staje się ono jałowe, nie dostarcza pozytywnych wrażeń. Miłość do żony i do syna nie jest w stanie oderwać hrabiego Henryka od romantycznych fantazji, które stają się głównym motorem jego działania. Prowadzą one hrabiego Henryka do utraty wszystkiego. Popełniając samobójstwo główny bohater dramatu Krasińskiego przeklina poezję i siebie.

Objawy szaleństwa można również odnaleźć w obozie rewolucjonistów. Jest to przede wszystkim szaleństwo zbiorowe rozpasanego tłumu, upojonego okrucieństwem, pijaństwem, orgiami seksualnymi i wizją nieograniczonej wolności. Stan ten podtrzymują przywódcy rewolucji. Pankracy jest ideologiem, który propaguje utopijną wizję porewolucyjnej przyszłości. Sprawia on wrażenie człowieka inteligentnego i opanowanego – w przeciwieństwie do Leonarda.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej